LEKCJE GINĄCYCH TALENTÓW W DOBCZYCKIM SKANSENIE

    Aby ocalić od zapomnienia lokalną tradycję i kulturę regionalną oraz liczne przykłady zachowanego dziedzictwa kulturowego naszego subregionu Oddział PTTK w Dobczycach przygotował wniosek i obecnie realizuje zadanie pod nazwą "Kształtowanie lokalnej tożsamości kulturowej w oparciu o zachowanie i ochronę dziedzictwa kulturowego subregionu Małopolski". Zadanie dofinansowane jest przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w ramach programu operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich.
    Przesłaniem zadania jest edukacja w zakresie odtwarzania miejscowej tradycji i promocji kultury lokalnej. Organizowane będą imprezy plenerowe promujące regionalne produkty oraz obrzędowość i folklor. Będą to również wyjazdy studialne mieszkańców zainteresowanych działalnością w zakresie kultywowania tożsamości lokalnej w celu poznania różnych środowisk kulturowych i wymiany doświadczeń.
    Bardzo cennym elementem tego projektu są działania edukacyjne   wśród młodzieży szkół podstawowych. Dzieci poznają historię regionu w oparciu o średniowieczny zamek i Muzeum Regionalne PTTK im. Wł. Kowalskiego w Dobczycach oraz uczestniczą w zajęciach warsztatowych "Lekcje ginących talentów" prowadzonych w skansenie.
    Zadanie realizowane jest w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2010 r. obejmując swoim zasięgiem obszar 13 gmin - od Żegociny po Mucharz.
    17 września 2010 roku do dobczyckiego skansenu na lekcje ginących talentów pojechali wraz z wychowawcami i nauczycielem historii uczniowie klasy czwartej i piątej Publicznej Szkoły Podstawowej w Żegocinie.

     Przybyłą przed skansen czterdziestoosobową grupę powitała Pani Maria Topa - koordynatorka projektu. W pierwszej części spotkania opowiedziała o skansenie, a następnie oprowadziła po niektórych pomieszczeniach dawnej karczmy, w których zgromadzono wiele bardzo ciekawych i unikatowych eksponatów. Skoncentrowała się na zaprezentowaniu wyposażenia kilku warsztatów rzemieślniczych. Uczniowie mogli zobaczyć m. in. warsztat garncarza, szewca, tkacza, sukiennika, kuśnierza, garbarza, a w nim mnóstwo różnych narzędzi i wyrobów - dziś już nie produkowanych, a więc nieznanych żegocińskiej młodzieży.
    Potem uczniów podzielono na trzy grupy. Każda z nich udała się na warsztatowe zajęcia do innego nauczyciela. Pani  Aleksandra Sadkiewicz i oddane pod jej opiekę dzieci uczyły się robić bibułkowe kwiaty. Dobierano kolory bibuł, formowano pojedyncze kwiaty, łodygi i listki, łączono wszystko w całość. Marszczona bibuła, cienkie druciki, klej i nożyczki wystarczyły, by wykonać kwiatowe ozdoby.
    Podobne zajęcia, ale z użyciem wielu innych materiałów (np. maku, makaronu, ziemniaków, słomy, słomy, drewnianych patyczków) prowadziła Pani Barbara Myczkowska - Hankus. Już niewielka podpowiedź wystarczała dzieciom, by w krótkim czasie powstały różne formy przestrzenne charakterystyczne dla kultury lokalnej.
    Pani Iwona Płoskonka zaprosiła uczniów na pierwszą lekcję lepienie z gliny. Dzieci otrzymały fartuchy ochronne, papierowe tacki, drewniane narzędzia do formowania gliny. Po etapie projektowania, przyszła pora na ręczne formowanie gliny i wykonanie całego projektu. Dzieci najchętniej modelowały gliniane zwierzątka.
    Z każdego warsztatu uczniowie mogli zabrać wykonane przez siebie wytwory. Z tej możliwości skorzystali prawie wszyscy, a najczęściej zabierano gliniane wyroby, które potem można domowym sposobem, w piekarniku utrwalić, by stwardniały i nabrały trwałości.
    Organizatorzy zajęć przygotowali dla uczniów i ich opiekunów posiłek, po zjedzeniu którego nadeszła pora na na ostatnią atrakcję tych nietypowych, ale bardzo wartościowych pod względem poznawczym i wychowawczym zajęć. Było nią zwiedzanie dobczyckiego zamku. Oprowadzani przez Panią Marię Topa uczestnicy wprawy podziwiali najpierw z wysokości dobczyckiego zamku zaporę i zalew, dostarczający wodę pitną dla Krakowa, a potem zwiedzali poszczególne pomieszczenia w zamku. Z zaciekawieniem słuchali informacji o historii tej budowy, o zgromadzonych tu eksponatach, o Władysławie Kowalskim, który był twórcą Skansenu oraz odkrywcą i restauratorem zamku, który 50 lat temu był prawie niewidoczny nad powierzchnią terenu.
    Opuszczając gościnny teren skansenu i zamku w Dobczycach uczniowie żałowali, że mogli tu być tak krótko, choć przebywali tam ponad 3,5 godziny. Atrakcyjność i nietypowy charakter zajęć spowodowały, że wiele zdobytych tu wiadomości i umiejętności na trwale pozostanie w umysłach młodych ludzi, dla których wyobrażenia o przeszłości i dawnej kulturze, w tym zajęciach ludzi na wsi, nabrały teraz bardziej namacalnego charakteru. Wielu wyrażało nadzieję, że jeszcze tu powrócą. O ile nie z nauczycielami, to z rodzicami, dla których dobczycki skansen i zamek wciąż są nieznane.

WARSZTATY DLA UCZNIÓW 2009 >>>

[wstecz]