ROZDZIELE |
|
Rozdziele - wieś położona w Gminie Żegocina, w południowo - zachodniej części województwa tarnowskiego. Leży na pograniczu Pogórza Karpackiego i Beskidu Wyspowego, zajmując stoki Łopusza (661 m n.p.m.) i Kamionnej (801 m n.p.m.). Nazwa wsi pochodzi od działu wód, który właśnie tutaj dzieli zlewnię Raby i Dunajca. Najdawniejsza wzmianka o Rozdzielu pochodzi z dokumentu wydanego w 1262 r. przez Bolesława Wstydliwego, w którym władca nadaje Dzierżykrajowi z Niegowici las położony w pobliżu miasta Bochni "... aż do Rozdziela, do granic góry Jeziernik". Fakt ten nie świadczy o tym, że już wtedy istniała tu osada, gdyż w tamtych czasach nadawanie nazw wyprzedzało zakładanie osad. W spisie wsi Rozdziele wymienione jest dopiero w 1490 r. W 1581 r. były tu już dwa samodzielne folwarki, co świadczy o szybkim rozwoju osady. Dzieliło się już wtedy na dwie części: Józefa Otwinowskiego (2 i 3 łanu kmiecego) i Zofii Kowalewskiej (2/3 łanu). W XVI wieku Rozdziele należało do powiatu szczyrzyckiego i graniczyło z powiatem sądeckim. Rozdziele należało do parafii w Żegocinie. Wizytacja kościelna z 1748 r. podaje np. , że żegociński organista otrzymywał z Rozdziela świadczenia w owsie. W wyniku I rozbioru Polski Rozdziele znalazło się w zaborze austriackim. Panowała tu duża bieda wynikająca z przestarzałych metod gospodarowania na roli i kiepskiej jakości gruntów oraz przeludnienia i ucisku pańszczyźnianego. Dopiero zniesienie pańszczyzny w 1848 r. spowodowało wykarczowanie sporej części lasów dworskich i powstanie kilkudziesięciu nowych gospodarstw. Bieda zmusiła na przełomie XIX i XX wielu mieszkańców wsi do emigracji za chlebem. Wiadomym jest, że w roku 1912 istniała już w Rozdzielu dwuklasowa szkoła ludowa, w której 77 dzieci uczyły dwie nauczycielki: M. Książkiewicz i J. Sołtysówna. Okres wojny był tu dosyć spokojny. Kilka osób wywieziono na roboty do Niemiec, kilkanaście walczyło w ruchu oporu. Dopiero po wyzwoleniu, choć nadal w powolnym tempie, następuje rozwój miejscowości. Po wielu staraniach udaje się wybudować nową, murowaną szkołę (1972 r.), dawną szkołę przebudować na schronisko turystyczne, założyć instalację elektryczną, telefoniczną oraz wyasfaltować drogę do Rozdziela Dolnego. Dziś Rozdziele znane jest już w Polsce i nawet za granicą z ładnych schronisk (PTSM, Bacówki "U Wojtka"), kilku gospodarstw agroturystycznych, pracowitości i gościnności mieszkańców, dla których już nie tylko rolnictwo, ale także turystyka, są źródłem dochodów. Piękne krajobrazy, czyste środowisko naturalne, wytyczone szlaki turystyczne i ścieżki rowerowe, zaś zimą wyciąg narciarski na stoku Kamionnej, ściągają tu coraz więcej turystów. W tych wszystkich pozytywnych przemianach w Rozdzielu dużą rolę odegrały panie z Koła Gospodyń Wiejskich, nauczyciele oraz członkowie utworzonej na przełomie 1956 i 1957 roku Ochotniczej Straży Pożarnej. Dziś dużą rolę odgrywa także miejscowa szkoła, kierowana od kilkunastu lat przez mgr Alicję Adamczyk. W szkole uczą się dzieci z podstawówki i młodzież 3 oddziałów gimnazjalnych. Prężnie działa tu kabaret uczniowski "Grosik" prowadzony przez nauczycielkę Annę Zelek. Dużą aktywność wykazuje także działający w szkole komitet rodzicielski. W trakcie
realizacji jest budowa zalewu na potoku rozdzielskim oraz wielofunkcyjnego Domu Strażaka.
Rozpoczęła się także budowa przyszkolnej sali gimnastycznej. |
