KS. DUVALL MICHAŁ (1721 - 1786 )

     Syn Ludwika i Katarzyny Sagatowskiej. Brat biskupa Jana Duvalla. Urodził się 13 VIII 1721 w Żegocinie. Studiował na Akademii w Krakowie, gdzie uzyskał doktorat. Święcenia kapłańskie przyjął około 1750 roku. Po święceniach był proboszczem w Załężu, od 26 VIII 1766 równocześnie był proboszczem w Szebniach. Pełnił obowiązki dziekana dekanatu jasielskiego oraz otrzymał kanonię w kolegiacie bobowskiej. 3 stycznia 1774 przeniósł się na probostwo do Szczurowej. Tak więc przez pewien czas posiadał - za dyspensą - trzy beneficja. W 1774 zrezygnował z probostwa w Załężu i wcześniej z kanonii bobowskiej, gdyż 3 VII 1767 został kanonikiem i prałatem - kantorem kolegiaty wojnickiej.
   W 1785 był kandydatem ks. Jana Duvala na kustosza tworzącej się kapituły katedralnej w Tarnowie (tuż przed śmiercią przesłał on cesarzowi Józefowi II listę kandydatów na biskupstwo tarnowskie po swojej śmierci). Wśród tych kandydatów wymienił też swego brata Michała. Był egzekutorem testamentu swego brata, biskupa nominata diecezji tarnowskiej, który zmarł 13 XII 1785. Ks. Michał Duval zmarł prawdopodobnie w następnym roku.

Źróło: Ks. Adam Nowak, Słownik biograficzny kapłanów diecezji tarnowskiej 1786 - 1985

[wstecz]