Był synem organisty Marcina Kępy i Stefanii z domu Kuska.
Urodził się 29 lipca 1917 roku w Ochotnicy Górnej. W 1928 r. jego rodzice przenieśli
się do Parafii Żegocina, razem z najstarszym synem, którym był Bronisław. Już w
Żegocinie kontynuował naukę. Potem został uczniem bocheńskiego gimnazjum. Działał
tu w Szkolnym Kole Krajoznawczym. Pełnił w nim funkcję skarbnika. Tu, w 1935 roku,
przygotował pracę monograficzną o Żegocinie, dzięki której można poznać obraz
żegocińskiej społeczności. Egzamin dojrzałości złożył w 1937 r. w Bochni. Po
maturze wstąpił do Seminarium w Tarnowie i tam otrzymał święcenia kapłańskie
(9.08.1942 r.) z rąk bpa Edwarda Komara.
Jako wikariusz pracował najpierw w Rzezawie (od 13.08.1942),
potem w Szczepanowie (od 20.10.1943), w Porąbce Uszewskiej (od 30.06.1944), w Wojniczu
(od 27.09.1946) i w Parafii Katedralnej w Tarnowie (od 24.07.1948). Od 22.09.1949 roku
pracował jako katecheta w Wojniczu. W 1958 r. został mianowany administratorem, a
później proboszczem w Siedliskach Bobowskich. Stanowisko to objął po księdzu
Władysławie Juszczyku (proboszczu w latach 1939-1958).
Po zrezygnowaniu ze stanowiska proboszcza (13.09.1984), pozostał
w Siedliskach Bobowskich w charakterze rezydenta, pełniąc równocześnie obowiązki
rektora kościoła św. Mikołaja. W latach 1979 - 1985 pełnił obowiązki wicedziekana
dekanatu bobowskiego. Był do ostatnich dni życia wizytatorem diecezjalnym nauki religii.
Otrzymał następujące odznaczenia kościelne: Expositorum
canonicale (godność kanonika) w roku 1953 oraz przywilej noszenia rokiety i mantoletu -
w roku 1967.
Zmarł 3 lutego 1993 r. w Siedliskach Bobowskich i tam odbył
się jego pogrzeb, któremu przewodniczył Ks. Bp Piotr Bednarczyk. Został pochowany na
tamtejszym cmentarzu w grobowcu kapłańskim. |
