Seweryn Tadeusz Ellnain urodził się 29 maja 1909 r. w Wadowicach, gdzie
ukończył szkołę powszechną, a następnie średnią. Studia wyższe rozpoczął w
Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie w 1929 r. Dwa lata później przeniósł się na
Uniwersytet Jagielloński i tam w 1937 r. ukończył studia na Wydziale Filozoficznym,
uzyskując tytuł magistra geografii. Studiował pod kierunkiem wybitnych profesorów:
Smoleńskiego, Zaborskiego, Nowaka, Ormickiego i Łozińskiego. W latach 1936-37
ukończył dodatkowo Studium Pedagogiczne i uzyskał prawo nauczania w szkołach
średnich.
Pracę nauczyciela podjął w Gimnazjum OO Misjonarzy w Krakowie w roku
szkolnym 1937/38, a następnie w roku szkolnym 1938/39 w Gimnazjum Polskim w Orłowej na
Zaolziu.
W lipcu 1939 r. przebywał u swojej ciotki Idy Kondowskiej w
Żegocinie. Tu zastał go wybuch II wojny światowej. Wspólnie z Franciszkiem Waligórą
i Ludwikiem Kępą podjął starania o założenie Spółdzielni Spożywców
"Jedność". Kiedy przedsięwzięcie to udało się, podjął w tej
spółdzielni funkcję skarbnika, a następnie księgowego. Po wojnie nadal pracował w
tej spółdzielni do 1953 r., która zmieniła wówczas nazwę na Gminną Spółdzielnię
"\"Samopomoc Chłopska".
Równocześnie od roku 1948 podjął pracę pedagogiczną w Gimnazjum i
Liceum im. Króla Kazimierza Wielkiego w Bochni. W marcu tego roku zrezygnował z funkcji
dyrektora mgr Zdzisław Wróbel i w związku z tym zachodziła pilna potrzeba jego
zastępstwa. Tę funkcję tymczasowo powierzono Sewerynowi Ellnainowi, który kierował
szkołą do września 1948 roku. Po trwającym kilka miesięcy wakacie na tym stanowisku w
roku szkolnym 1948/49 funkcję dyrektora powierzono Stanisławowi Bernackiemu. By umocnić
kierownictwo szkoły, w tym samym roku przydzielono po raz pierwszy etat zastępcy
dyrektora, który objął Seweryn Ellnain, a w następnych latach kolejno: Anna
Kaczmarczyk i Janina Sarna. Taki stan trwał do roku 1950 tzn. do czasu mianowania przez
ówczesne władze partyjne na stanowisko dyrektora liceum, komunisty Juliana Bogowskiego.
Dla Liceum im. Króla Kazimierza Wielkiego w Bochni i pracujących tam nauczycieli
nastały trudne lata indoktrynacji ideologicznej spychające szkołę na "tory"
socjalistyczne.
Profesor Ellnain pozostał w Liceum jako profesor geografii i
astronomii i na rym stanowisku pracował nieprzerwanie do roku 1974 zapisując się w
serdecznej pamięci wielu wychowanków tej szkoły jako wspaniały nauczyciel i wielki
przyjaciel młodzieży. Podczas swoich niezwykle obrazowych wykładów potrafił
zaszczepić wśród młodzieży zainteresowania geograficzne, a zwłaszcza umiłowanie
własnego kraju ojczystego.
W 1975 r. przeszedł na emeryturę, ale zacięcie do pracy społecznej,
które objawiał już na uczelni (aktywnie działał w Kole Geografów UJ.) teraz dopiero
spotęgowało się i objawiło w pracy nad "Kroniką Gminy Żegocina". Stanął
na czele Komisji Historycznej (pracowali w niej również Franciszek Waligóra, Czesław
Blajda i Leopold Grabowski), która ukończyła powierzone jej zadanie w 1979 roku. W
ogólnopolskim konkursie "Kronika Gminy Żegocina" zajęła zaszczytne 5-te
miejsce, a pierwsze w skali województwa tarnowskiego.
W roku 1980 roku, za działalność kulturalną na terenie Gminy
Seweryn, Tadeusz Ellnain otrzymał odznakę "Zasłużonego Działacza Kultury",
a w 1984 r. za całokształt pracy pedagogicznej Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia
Polski.
Zmarł 9 października 1985 r. w Żegocinie i został tu pochowany na
miejscowym cmentarzu. Był człowiekiem o niepospolitym umyśle, mocnym charakterze i
szlachetnym sercu oddanym bez reszty młodzieży.
Źródła:
("Wiadomości Bocheńskie", sierpień 1993, Rok V, NR 3 (16), Czesław Blajda
"Prof. Seweryn Ellnain (1909 -1985) przedruk s.14; Bochnia dzieje miasta i regionu -
suplement, 170 lat Gimnazjum w Bochni, 1988, zespół redakcyjny pod kierunkiem naukowym
Zygmunta Ruty). |
