Ksiądz i działacz społeczny. Proboszcz parafii w Wilczyskach i
Żegocinie. Notariusz dekanatu bobowskiego, Dziekan dekanatu lipnickiego. Kanonik honorowy
tarnowskiej kapituły katedralnej.
Urodził się 23 stycznia 1877 w Bielczy, jako syn Jana Bacha - rolnika
i Marianny Kobyłeckiej. Teologię studiował w Tarnowie i tu 29 czerwca 1899 roku
przyjął święcenia kapłańskie z rąk Biskupa Ignacego Łobosa. Pełnił funkcje
wikarego od 15 lipca 1899 roku w Ryglicach, od 18 kwietnia 1901 roku w Zawadzie koło
Dębicy, od 30 września 1901 roku w Bochni, gdzie od 7 sierpnia 1907 był katechetą
gimnazjalnym. W 1909 objął probostwo w Wilczyskach. W 1913 został notariuszem dekanatu
bobowskiego, 20 września 1916 roku został mianowany proboszczem w Żegocinie, a w 1928
dziekanem dekanatu lipnickiego.
Dbając o rozwój życia religijnego i sakramentalnego Ksiądz Bach
zasłużył się nie tylko dla podniesienia religijności w Parafii Żegocina, ale dbał również
o jej rozwój kulturalny i ekonomiczny. Zachęcał do posyłania dziewcząt, które ukończyły
16 lat, do szkoły gospodyń wiejskich w Szynwałdzie oraz popierał czytelnictwo
czasopism katolickich i ich prenumeratę. Po śmierci ks. Andrzaja Pawickiego, od stycznia
1917 r. przewodniczył jako przełożony zarządu Spółki Oszczędności i Pożyczek w
Żegocinie, stowarzyszenia zarejestrowanego z nieograniczoną poręką. W 1920 Ksiądz Jan
Bach założył spółkę hodowców drobiu i zbytu jaj, rozwinął działalność kółka
rolniczego. Z jego inicjatywy w 1922 uruchomiono ponownie mleczarnię. Dbał o rozwój
Ochotniczej Straży Pożarnej i Kasy Stefczyka, propagował rozwój bractw oraz
organizacji Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i Akcji Katolickiej. Dzięki ks. Dudkiewiczowi i Bachowi w parafii rozwijała się oświata
rolnicza i powoli zmieniało się oblicze parafii, która zaczęła wyróżniać się
osiągnięciami rolniczymi, hodowlanymi i handlowymi.
Ks. Jan Bach podjął się
usunięcia dość dużych wad przy wybudowanym kościele. Pierwsza - to zbudowanie całych
ścian odgradzających nawę główną od bocznych, a druga - to wieża, która
przynajmniej o dwa piętra powinna być wyższa. Ks. Bach szukając środków materialnych
wydrukował kartę pocztową z wizerunkiem kościoła w Żegocinie z nową wieżą; a dochód
z jej sprzedaży był przeznaczony na dokończenie budowy. Przebudowę wieży rozpoczęto
w 1927 r. a zakończono w 1931 r. Została podwyższona o kilka metrów i zwieńczona
kopułą. Jednocześnie przekuto ściany boczne pomiędzy kaplicami, a nawą główną i
zamieniono boczne wejścia do kaplic na frontowe (stan obecny).
Za jego staraniem sprawiono także dwa nowe dzwony (na większym
dzwonie wypisano: "Fundacja parafii Żegocina na pamiątkę wskrzeszenia
Polski", a na drugim "na pamiątkę ocalenia Żegociny podczas wojny 1914
r.".), upiększono świątynię, doprowadzono do porządku budynki kościelne.
Rozwinęła również swoją działalność biblioteka parafialna. Sam pisał kazania, które
były drukowane w Nowej Bibliotece Kaznodziejskiej (t. 46 [1934] s. 149-204: Kazania
pasyjne). W odpustowym roku jubileuszowym 1926 organizował uroczyste procesje odpustowe
do Rajbrotu i Laskowej. W 1934 został kanonikiem honorowym tarnowskiej kapituły
katedralnej. Odznaczony EC, RM w 1913 r.
Zmarł 14 października 1936 roku, spoczywa na cmentarzu w
Żegocinie. |
