 |
Treść dokumentu napisanego w języku
łacińskim przetłumaczył na język polski i opublikował w dziele
"Sądeczcyzna" (Kraków 1863, tom I, str. 183-184) Szczęsny Morawski -
zasłużony badacz historii tych terenów.
Dokument ten stanowił wstęp do późniejszej erekcji kościoła i
parafii przez biskupa krakowskiego. Niestety, ani dokument erekcji, ani dokładna data
erekcji kościoła w Żegocinie nie są znane. W ten sposób włączono parafię w system
administracyjno-prawny państwa polskiego.
Pierwsza pewna wzmianka o parafii w Żegocinie pochodzi z 1335 roku
(spis świętopietrza). Była to wtedy niewielka parafia, wpłacała tylko 3 skojce
opłaty (dla porównania sąsiednia Trzciana - Libichowa - 18 skojców). Do XV wieku do
parafii żegocińskiej należały wsie: Żegocina, Bytomsko, Skrzydłówka (obecnie jest
to część Łąkty Górnej), Łąkta Stara (obecnie Górna), Rozdziele.
|
Odpis aktu erekcyjnego parafii i wsi
Żegocina.
"Roku Pańskiego tysiąc dwieście
dziewięćdziesiątego trzeciego. Wszystkim razem i każdemu z osobna, współczesnym i
przyszłym niniejszą treścią wiadomo czynimy, że my Zbigniew Żegota, dziedzic
Łąkty, idąc za radą zbawienną naszych przyjaciół, po dobrym namyśle, w pewnej
nadziei zbawienia dusz naszych przodków, teraz żyjących i potomków, fundujemy
kościół we wsi naszej Wola Żegota zwanej na cześć Boga Wszechmogącego i Świętego
Mikołaja naszego patrona, który to kościół uposażamy z wszelką wolnością lasami,
łąkami i ornymi polami bez wszelkiej przeszkody do użytku, posiadania i na dobry
użytek obracania podług woli plebanów. Prócz tego nadaliśmy temu kościołowi młyn w
rzeczonej wsi Wola Żegota leżący z wszelkimi prawami i wolnością jak go sami
posiadaliśmy, na zawsze, nic tamże sobie albo naszym następcom nie rezerwując, lecz
pełnomocnie darowaliśmy i darujemy. Ten to młynarz wiecznymi czasy będzie obowiązany
co rok jedną grzywnę polską płacić plebanowi jako czynsz, także będzie obowiązany
mleć bez miarki plebanowi, będzie obowiązany osiem dni robić, w własnym domu
reparację przedsięwziąć i gdy trzeba będzie, znowu gontami pobić, odrzwia i drzwi we
dworze będzie winien odnowić. Jego od wszelkich danin na zawsze zwalniamy. Temuż
kościołowi po wszystkich płodach ziemskich, na które sami orzemy w obydwu Łąktach
dziesięciny snopowe dajemy i wszyscy sołtysi nasi dziesięciny snopowe dawać są
obowiązani po wieczne czasy. Także każdy kmieć we wsi Wola Żegota będzie obowiązany
dawać dwa korce żyta i tyleż owsa. A w obu Łąktach i innych wsiach każdy z nich
korzec owsa ma dawać po wieczne czasy, zagrodnicy zaś 1 1/2 korca owsa. Na tej rzeczy
potwierdzenie pieczęć nasza się dołącza". |