|
O parafii w Łąkcie
Mieszkańcy dwóch
wiosek Łąkta Górna i Łąkta Dolna należeli do parafii w Żegocinie. Od dawna
mieszkańcy tych wiosek myśleli o utworzeniu swojej parafii i budowie kościoła.
Na przełomie XIX i XX wieku na dziedzińcu pozostałości dworskich Jana Armatowicza
została wybudowana kaplica dworska. Następny właściciel dworu Adam Rutowski w
dworskiej kaplicy brał ślub. Do owej kaplicy sprowadził obraz Matki Bożej
Nieustającej Pomocy. Od tego czasu były odprawiane w kaplicy msze dla rodziny Rutowskich
i okolicznych
mieszkańców.
W styczniu I945r. po wkroczeniu wojsk sowieckich dziedzic A.Rutowski
zbiegł z rodziną do Krakowa. Majątek przeszedł na własność skarbu państwa, po czym
został przekazany wraz z przylegającymi zabudowaniami krakowskiej „Chemobudowie".
Do roku 1955 odprawiano dla mieszkańców nabożeństwa, z chwilą przyjazdu
dzieci do ośrodka na kolonię letnią kaplicę zamknięto. |
Ówczesny ks. proboszcz z Żegociny ks. Wojciech Białas czynił starania w Kurii
Diecezjalnej w Tarnowie o zezwolenie na budowę
kaplicy w Łąkcie Górnej. W latach siedemdziesiątych obecnego stulecia bardzo trudno
było jednak uzyskać pozwolenie na budowę
obiektów sakralnych. Myśl ta odżyła gdy nowym proboszczem parafii Żegocina został
ks. A. Poręba. Rozumiał ludzi, którzy strudzeni pracą na górskiej roli musieli w każdą
niedzielę pokonywać trasę od 5-8 km. Ks. proboszcz A. Poręba oraz kilku
zaangażowanych mieszkańców wsi Łąkta Górna wybrali miejsce lokalizacji kaplicy. Po
śmierci właścicielek posesji od ich rodziny budynek odkupił Teofil Kukła i przekazał
na własność parafii.
Wynikł kolejny problem, że w tej okolicy była zaprojektowana oczyszczalnia
ścieków. Mieszkańcy nie zaakceptowali tej lokalizacji. Interwencja w NIK-u i
Ministerstwie Rolnictwa a następnie wizja lokalna sprawiły, że zatwierdzone plany
zostały zakwestionowane.
Stary budynek przekazany przez Teofila Kuklę został powiększony i zaadaptowany na
potrzeby parafialne. Mieszkańcy odezwę o budowie przyjęli z entuzjazmem.
Kilkudziesięciu mężczyzn pracowało dzień i noc i tym sposobem w ciągu tygodnia z
walącej się rudery powstała kaplica.
20 kwietnia 1986 roku ks.bp W. Bobowski dokonał poświecenia, a
27 kwietnia Kuria Diecezjalna erygowała nową parafię Łąkta. Pierwszym administratorem
został mianowany ks. Stanisław Szczygieł, dotychczasowy wikariusz parafii Brzeźnica
k/Bochni. W tym samym roku Ojciec Św. poświęcił w Watykanie obraz Matki Bożej
Nieustającej Pomocy, który został umieszczony w kaplicy. W wyniku starań proboszcza
parafii i mieszkańców otrzymano zezwolenie na budowę Kościoła. W dniu Św. Mikołaja
1988 r. parafia przekazała księżom nowo wybudowany budynek plebanii. Wiosną 1989 r.
rozpoczęło prace przygotowawcze pod budowę nowego Kościoła. Mieszkańcy nowej parafii
nie szczędzili pieniędzy oraz czasu dla powstania kościoła.
Mówi ks. proboszcz S. Szczygieł „Nigdy nie wyznaczałem ile kto ma
dać, zawsze była zasada, ile kto może. Wielu było takich, którzy naprawdę hojnie
dzielili się swoim groszem". Tempo budowy było rewelacyjne, 1 lipca 1990 roku
odbyła się uroczystość poświecenia i wmurowania kamienia węgielnego przez ks. bp. Józefa
Gucwę.
21 czerwca 1992 r. cała parafia wraz z wieloma przybyłymi gośćmi
przeżyła uroczystość poświęcenia Kościoła przez ks. bp ordynariusza Józefa
Życińskiego. |