Wsi nie notuje nawet duża, szczegółowa mapa Polski.
Nie tak dawno temu w ogóle, trudno, było tu dojechać. Nieliczne gospodarstwa po uboczach, skrawki małych pól, na wzgórzu większy obszar b. majątku obszarniczego. Trochę, zabudowań przypominających dworskie czworaki, z boku "kawałek" przemysłowego komina, a nad bramą wjazdową napis: "Przetwórnia Owocowo-Warzywna i Wytwórnia Win w Łąkcie Górnej, CS w Żegocnie". Wjeżdżamy na duży dziedziniec pełny kadzi, dębowych kuf, skrzynek i beczek ...

Opowieść jest całkiem prozaiczna: był majątek obszarniczy. Z majątku pozostała resztówka 23 ha, która przechodziła z rąk do rąk. Parterowe zabudowania poczęły murszeć, chlewnio stały puste, stajnia też, dużą stodołę podparto drągami, a rozległy sad zarósł chwastami.
   - Tak to mniej więcej wyglądało w chwili przejęcia resztówki przez spółdzielnię - opowiada kierownik przetwórni Leopold Guzik. Były też i inne powody: w okolicy jest dużo sadów, ale co
roku marnowała się cała masa owoców (brak było odbioru, transportu, magazynu, przechowalni). Osiem lat temu, w tym czasie kiedy głośny był "nowosądecki eksperyment i inicjatywa", żegocińska GS pod Limanową zainteresowała sie marniejącą resztówką. Spółdzielnia od lat dobrze gospodarząc miała własne fundusze, malątek zakupiła na własność hipoteczną (za 460 tys. zł.). Miano też gotową koncepcję: uruchomić w starych chlewniach... przetwórnię!
    - Pomysł niektórych szokował. Systemem, gospodarczym przerobiliśmy jednak stare zabudowania, adoptując je na produkcyjne hale, magazyny, a piwnice na leżakownie - kończy Leopol Guzik. Z browaru w Tychach "wydębiono" pare kuf na wina, z browarów w Krakowie i Jędrzejowie tanki na moszcze. W adaptacje włożono ńrodki własne, na sprzęt i wyposażenie otrzymali 0,5 mln kredytu z WZGS, 200 tys. z funduszu interwencyjnego CSR, zaciągnięto pożyczki bankowe. Pomogły
władze powiatowe i wojewódzkie. Tak to się zaczęło: 1 marca 1957 r. objęto w posiadanie resztówkę, a we wrześniu - przetwórnia zaczęła już pracować. Pobito tu - niejeden rekord prawdziwel gospodarności, bo też "z głową" gospodarowano.

Pozycja: "pozostałe"

   Nie ma recepty, jak z zapomnianej wsi czy upadającego miasteczka, małego "kółka na mapie" , uczynić ośrodek rozwoju i gospodarczej aktywizacji. Mówmy natomiast o dobrych przykładach: Łąkty Górnej. Przetwórni owocowo-warzywnej w Szreniawie w Proszowickiem, umchomionej w starej cukrowni. Eksporcie na dużą skalę tuszek króliczych z małej rzeźni GS w Tuchowie, rozwinięciu na szeroką skalę plantacji warzyw i owoców w pow. myślenickim czy Dąbrowie Tarnowskiej. Gdzie indziej mogą to być złoża gliny, pawilony usługowe, wiklina lub dobrze robiona "ćwikła z chrzanem".
    Pozycje, poza dużym przemysłem: "pozostałe"! Bo dobrobyt mierzy się nie tylko ilością stali i węgla na głowę. Także produkcją kompotów, tuszek króliczych, dżemów, pulp i warzyw. Przyglądnijmy się panoramie niejednei okolicy: Cytuję: "W administracji PFZ znajdują się 1.252 budynki na resztówkach w regionie, z tego 214 wymaga kapitalnego remontu". Wiele z tych resztówek marnieje. Są zapuszczone sady, stawy I dawne chlewnie.
   W tych pomieszczeniach można zmifeścić jeszcze niejedną przetwórnię z Łąkty Górnej. I o tym, w niejednej okolicy - warto na serio pomyśleć.

* Potężne kufy z winem w piwnicach. Mieiści się tu także rozlewnia win importowanych, uruchomiono takie własną wytwórnię wód gazowych.

* Pracuje sto osób. Przetwórnia rozbudowuje się. W nowej 5-Iatce: przetwórstwo wzrośnie do 3 lys. ton owoców i warzyw, wartość produkcji osiągnie 40 mln zł,, produkcja na eksport wzrośnie parokrotnie. Pracę oirz>nm pizeszło 200 otób. Większość to kobiety - Blisko do domu, rodziny, własnego gospodarstwa ...