ENCYKLOPEDIA ŻEGOCIŃSKA - STALLE KOŚCIOŁA W ŻEGOCINIE

Stalle -  drewniane lub kamienne ławki ustawione w prezbiterium przy bocznych ścianach. Często bardzo bogato zdobione rzeźbiarsko, malarsko lub intarsją, poprzedzielane na pojedyncze siedziska. Miały zazwyczaj wysokie oparcia (zaplecki), często z baldachimem. Z przodu dostawione były obudowane klęczniki. Siedzenia w stallach mogły być podnoszone lub umocowane na stałe. W podnoszonych siedzeniach od spodu umieszczane były tzw. mizerykordie - wsporniki ułatwiające stanie podczas nabożeństw. Wejścia do stalli zamykane były dekoracyjnymi bramkami. W czasie szczególnie uroczystych nabożeństw zdobione były dekoracyjnymi tkaninami.
   Rozpowszechniły się w budownictwie sakralnym od początków średniowiecza do baroku. Stalle występowały najczęściej w kościołach katedralnych, klasztornych i kolegiatach.
  Stallom często nadawano efektowną, dekoracyjną formę, zdobiono płaskorzeźbami, intarsją albo polichromią. Ikonografia jest często skomplikowana i bogata, obejmuje m.in. sceny ze Starego i Nowego Testamentu, herby; uzupełniają ją ornamenty. 

   Stalle kościoła w Żegocinie zostały opracowane i wykonane z drewna przez żegocińskiego rzeźbiarza Jakuba Juszczyka (najprawdopodobniej w latach II wojny światowej lub tuż przed nią) i pierwotnie wyglądały nieco inaczej niż obecnie, o czym świadczy archiwalne zdjęcie z lat 60-tych. Obecne mają charakter otwarty.
   Zarówno w lewej jak i prawej stalli podpisane płaskorzeźby Pana Jezusa, świętych i błogosławionych.
   W lewej kolejno: św. Andrzej Bobola, bł. Jolanta, bł. Salomea, św. Jadwiga, Pan Jezus Siewca, św. Wojciech, św. Jacek, św. Stanisław Kostka.
   W prawej: św. Andrzej Bobola, św. Jan Kanty, św. Stanisław Bp, Pan Jezus Dobry Pasterz, bł. Kinga, bł. Bronisława, Jadwiga Królowa Polski.

[wstecz]