ENCYKLOPEDIA ŻEGOCIŃSKA
PRZEDNÓWEK

 
Pokrzywy zebrane na zupe pokrzywową.

 Przednówek -  dziś już historyczne, zapomniane określenie czasu liczonego na wsi pomiędzy okresem kończenia się zapasów żywności z poprzedniego roku w gospodarstwach, zwykle pod koniec zimy, a okresem zazielenienia się łąk (w stopniu umożliwiającym rezygnację z karmienia bydła paszą zimową) i pierwszych plonów w nowym roku.
  Jeżeli ubiegłoroczne zbiory były dość obfite, wówczas przednówek nie miał większego znaczenia dla życia ludzi. Natomiast w gospodarstwach ubogich często bywało tak, że aby przeżyć pojawiający się w tym czasie brak żywności, spożywano np. chwasty czy nawet korę brzóz lub lipy, którą mielono na mąkę i robiono z niej chleb. Dopóki był jeszcze zapas owsa, jedzono jego mąkę zaparzaną wrzątkiem, dodając do niej sieczkę z żyta lub robiono z niej placki. Gotowano też żur, czyli zakwas z otrąb owsianych wlewany na wrzącą wodę i zabielany śmietaną lub mlekiem, o ile niedożywione krowy były w stanie je dać. Zjadano resztki pozostałych jeszcze ze zbiorów jesiennych grzybów, orzechów laskowych i ususzonych owoców, np. śliwek, z których gotowano polewkę. Polewkę przyrządzano także z kapusty kiszonej.

[wstecz]