ENCYKLOPEDIA ŻEGOCIŃSKA - OSTREW

Ostrew (ostrewka) - wbijana w ziemię żerdź z poprzeczkami używana do suszenia siana. Pierwotnie miała formę okorowanej choinki z przyciętymi gałęziam.
    
Wbity pionowo w ziemię służyła na Podhalu do układania kopek siana. Takie samorodne ostrewki już w latach międzywojennych stawały się na Podhalu coraz rzadsze i zastępowano je ociosanymi drągami (słupkami) z wywierconymi otworami, w które wprawiano drewniane lub metalowe kołki sterczące na obie strony słupka.
  
Dzięki ostrewkom siano zgrabione i ułożone w kopę nie było porywane przez wiatr i szybciej się suszyło. 

[wstecz]