ENCYKLOPEDIA ŻEGOCIŃSKA - CHOMĄTO

Chomąto końskie.

Chomąto - część uprzęży zwierząt pociągowych (krów, koni) w kształcie owalnej ramy zakładanej zwierzęciu na szyję.
  
   Chomąto pozwala na równomierne rozłożenie obciążenia dookoła karku zwierzęcia, co pozwala na wykorzystanie większej siły pociągowej konia. Chomąto powinno być dopasowane do nasady końskiej szyi i wyściełane, aby zapobiec kaleczeniu skóry zwierzęcia. Pozwala ono wtedy w pełni wykorzystać siłę i szybkość zwierzęcia pociągowego, zwiększając jego wydajność nawet 5-krotnie w porównaniu z zaprzęgiem stosowanym w starożytności, który uciskał tchawicę zwierzęcia.
   Zanim zaczęto stosować chomąto używano uprzęży szorowych, a jeszcze wcześniej stosowana była tzw. szleja, czyli najprostszy rodzaj uprzęży zakładanej koniowi na kark i pierś.
  Przed pracą, oprócz chomąta, zakładało się koniowi dodatkową uprząż, dopasowaną do indywidualnych gabarytów każdego konia. W jej skład wchodziły m. in. ogłowie zaprzęgowe,  lejce, podogonie, natylnik, pasy pociągowe, nakarcznik, naszelnik.
   Koń przeznaczony do jazdy konnej był ubrany inaczej (nie miał chomąta, ale miał m. in. siodło).
  
   Chomąto wynaleziono w Chinach nie później niż w I wieku p.n.e. W Europie chomąto pojawiło się dopiero w X wieku.

Uprząż konia pociągowego

Uprząż konia pociągowego.

Źródła:
1. 

[wstecz]