OBCHODY 217. ROCZNICY UCHWALENIA KONSTYTUCJI 3 MAMA

         W końcu XVIII wieku Rzeczpospolita chyliła się ku upadkowi. Kraj znajdował się w stanie  zapaści gospodarczej, zmniejszała się liczba ludności, a urzędnicy państwowi byli skorumpowani. Znaczna część z nich była płatnymi agentami ościennych mocarstw: Królestwa Pruskiego i carskiej Rosji.  W tych trudnych czasach grupa patriotycznych polityków podjęła trud ratowania państwa. Napotykali na ciągły opór sterowany przez ambasadorów państw zaborczych. Pomimo tego udało się doprowadzić pracę do końca. Konstytucję, czyi akt prawny okreslający ustrój państwa, proawa i obowiązki obywateli Sejm Wielki uchwalił 3 maja 1791 roku , a król Stanisław August Poniatowski złożył podpis pod nową konstytucją, pierwszą w Europie i drugą na świecie. Uzdrawiała ona państwo i dawała mu solidne fundamenty.   Znosiła feudalne zobowiązania chłopów. Dawała, zatem szansę na szybki wzrost gospodarczy, tworząc zalążki nowoczesnego systemu kapitalistycznego. Podobna rolę spełniało zwiększenie autonomii i znaczenia miast i mieszczaństwa. Znosiła wolną elekcję królów, przywracając zasadę dziedziczenia. Usunięta została, zatem możliwość zajęcia tronu przez osoby niegodne, posłuszne tylko mocodawcom fundującym ich działania wyborcze, czy też nie umiejących niczego poza podlizywaniem się gustowi wyborców. Pozbawiała praw wyborczych gołotę szlachecką (szlachtę bez ziemi), której źródłem utrzymania były pensje wypłacane przez możnych manipulującychi elekcjami, zaś głównym zajęciem wszczynanie burd i pijatyk.
      Konstytucja Trzeciego Maja uchwalona była jednak za późno. Przegrana wojna z Rosją i klęska insurekcji kościuszkowskiej (1794 r.)  przesądziła o ostatecznym upadku I. Rzeczpospolitej w 1795 r. Od tej pory Konstytucja była symbolem połączenia patriotyzmu, rozwagi i kompetencji, do którego odwoływały się kolejne pokolenia Polaków. Po odzyskaniu niepodległości w 1918, rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919. Po II wojnie światowej obchodzono je do 1946, kiedy w wielu miastach doszło do demonstracji studenckich. Od tego czasu władze komunistyczne zaprzestały i zabroniły publicznego świętowania, a próby manifestowania były często tłumione przez milicję. Święto to zostało oficjalne zniesione ustawą z 18 stycznia 1951 o dniach wolnych od pracy. Przywrócono je do kalendarza świąt państwowych ustawą z 6 kwietnia 1990 (weszła w życie 28 kwietnia). Pierwsze uroczyste obchody święta 3 maja w Warszawie na Placu Zamkowym w 1990 odbywały się w obecności prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego. Dzień 3 maja jest w Polsce dniem wolnym od pracy.

   Radni uczcili 217. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja w przeddzień Święta, podczas XII Sesji Rady Gminy. Najpierw wysłuchali słowno - muzycznej prezentacji w wykonaniu uczniów Zespołu Szkół w Rozdzielu, przygotowanych do występu przez panią Barbarę Fąfara - Krawczyk, potem ponad godzinę dyskutowali na tematy związane z tym historycznym wydarzeniem. Wypowiedzieli się wszyscy zebrani radni, a tematem wiodącym był patriotyzm Polaków dawniej i dziś.
    Święto Narodowe Trzeciego Maja uczczone zostało także we wszystkich szkołach, gdzie odbywały się okolicznościowe akademie. Podczas spotkań całej społeczności szkolnej przede wszystkim inscenizowane były wydarzenia z czasów Sejmu Wielkiego. Deklamowano wiersze, śpiewano pieśni patriotyczne odnoszące się do ówczesnych wydarzeń, np. "Witaj Majowa Jutrzenko" (zwana także "Mazurkiem 3 Maja" czy "Polonez 3 Maja".
   W intencji Ojczyzny odprawione zostały uroczyste msze święte. Tak się składa, że w tym samym dniu kościół katolicki  świętuje Matkę Boską - Królową Polski. Tytuł ten ma dla polskich katolików szczególne znaczenie. Mówi on o obecności NMP w historii polskiego narodu. Jan Długosz nazwał Maryję Panią świata i naszą. 1 kwietnia 1656 r. w katedrze lwowskiej król Jan Kazimierz w sposób oficjalny ślubował: "Ciebie za patronkę moją i za królowę państw moich dzisiaj obieram". W trzechsetną rocznicę ślubów Jana Kazimierza episkopat Polski z inicjatywy więzionego prymasa Stefana Wyszyńskiego dokonał ponownego zawierzenia całego kraju Maryi i odnowienia ślubów królewskich. 26 sierpnia 1956 roku ok. miliona wiernych na Jasnej Górze złożyło Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego. Według katolików, uznać Maryję za Królową oznacza przede wszystkim żyć na jej wzór. Jest w tym wezwania do kształtowania autentycznej miłości do ojczyzny, która przejawia się w prawym sumieniu, rzetelnym wypełnianiu obowiązków swego stanu, w miłości Boga i bliźniego.

   Była o tym mowa podczas nabożeństw kościelnych w Żegocinie (tutaj mszę świętą o godz. 8.30 odprawił ks. proboszcz Leszek Dudziak, a homilię wygłosił ks. Roman Łągosz) i Łąkcie Górnej, gdzie równocześnie świętowano parafialny Dzień Strażaka, a nabożeństwo koncelebrowali księża: Stanisław Szczygieł i Stefan Cabaj, który wygłosił kazanie.

    Nabożeństwa miały specjalną, uroczysta oprawę. W żegocińskim kościele były poczty sztandarowe szkół, gminy, jednostek OSP. Teksty modlitw czytali m. in. radni (Lucyna Nowak, Zofia Sajdak, Bogdan Bielak) oraz sekretarz gminy pan Zbigniew Nożkiewicz. W początkowej częsci nabożęństwa przemówił Przewodniczący Rady Gminy pan Jan Marcinek, który m. in. powiedział następujące słowa: "Te dwa święta razem podnoszą rangę słowa "Ojczyzna", której Królową jest sama Matka Boża". Liczny udział wiernych w tych nabożeństwach, szczere modlitwy i szczgólny charakter świętowania - taka piękna tradycja utrzymuje się w Gminie Żegocina już od kilkunastu lat.

[wstecz]