TRZY LATA ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY W ŻEGOCINIE

     15 stycznia 2008 r. Środowiskowy Dom Samopomocy w Żegocinie świętował uroczyście trzecią rocznicę utworzenia. Na rocznicowe obchody zostali zaproszenie goście. Przybyli m. in. przedstawiciele Urzędu Gminy: Pan Zbigniew Nożkiewicz - sekretarz, Pani Maria Pławecka - Stańdo - radca prawny oraz Pani Bożena Orzeł - Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej. Nie mógł niestety przybyć Wójt Gminy, ani pierwszy kierownik tej instytucji - Czesław Pączek, którzy w tym czasie musieli wyjechać służbowo do Krakowa. Uroczystość rozpoczęła pani kierownik Ewa Tajs, która powitała gości i wygłosiła przemówienie, nawiązując w nim do genezy i trzyletniej historii Domu. Na okoliczność urodzin przygotowano tort, z którego trzy świeczki  zdmuchnęła najstarsza i przebywająca od początku powstania Domu osoba. Następnie odbyła się cześć artystyczna z udziałem dzieci z Publicznego Przedszkola w Żegocinie.

     Trzy lata funkcjonowania placówki to dostateczny czas do podjęcia próby bilansu zysków i strat. Utworzenie tego ośrodka wsparcia było dla samorządu gminy działaniem prekursorskim. - Zaczynaliśmy tworzenie Środowiskowego Domu Samopomocy z dużą niepewnością, a wiele osób nie wierzyło, że to się może udać. Do utworzenia takiej instytucji namawiał nas Ś.P. ksiądz Antoni Poręba, kierownik ośrodka zdrowia Gabriel Kwinta, dużo pomagała pani Bożena Orzeł - kierowniczka Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Te osoby dobrze znały sytuację w środowisku i wiedziały, że taki ośrodek wsparcia jest potrzebny. Dodatkowym naszym atutem był fakt, że był budynek po byłym, starym ośrodku zdrowia. Myśleliśmy także o konieczności stworzenia nowych miejsc pracy. Wreszcie po długich dyskusjach zapadła decyzja na tak i rozpoczęły się prace modernizacyjne i wreszcie Środowiskowy Dom Samopomocy rozpoczął działalność. Bardzo dużą rolę odegrał w początkowym okresie pełniący obowiązki kierownika ŚDS w Żegocinie - pan Czesław Pączek. Jego dobroć, otwartość na ludzi, zaangażowanie sprawiły, że Dom zacząć sprawnie funkcjonować, ciągle poprawiały się warunki pobytu i wyposażenie. Udało mu się stworzyć miłą, prawie rodzinną atmosferę wśród uczestników, których nieprzerwanie jest około dwudziestu pięciu. Tak jest do dzisiaj, choć od kilku miesięcy Domem kieruje już   pani Ewa Tajs. Młoda załoga jest zgrana, pełna pomysłów i zaangażowana w pracy. Są wrażliwi na potrzeby i sytuację swoich podopiecznych. Bardzo podoba mi się to, co robią, że mają tyle kontaktów z innymi Domami, że organizują tak wiele wyjazdów, wycieczek i imprez. Życzyłbym sobie, aby tak samo funkcjonowały np. świetlice wiejskie. Środowiskowy Dom Samopomocy nie jest dla władz samorządowych ciężarem, bo jest finansowany całkowicie ze środków wojewody małopolskiego. Staramy się jednak pomagać tej instytucji, zabiegając o dodatkowe środki na remonty i usprawnienia. Tydzień temu złożyłem kolejny wniosek o dofinansowanie kwotą 120 tys. zł likwidacji utrudnień w dostępie do budynku. O tę instytucję trzeba dbać, pielęgnować ją. Powie to każdy, kto odwiedzi ten Dom, pozna jego problemy, ludzi przebywających tam w ciągu dnia, atmosferę tam panującą. Powie to każdy, kto rozumie potrzeby ludzi, którym los dał taką trudną sytuację - powiedział Wójt Jerzy Błoniarz, pytany o refleksje związane z trzecią rocznicą utworzenie ŚDS.
    Pierwszy kierownik ŚDS w Żegocinie Czesław Pączek od początku wierzył w powodzenie przedsięwzięcia. Całym sercem zaangażował się we wszystkie prace organizacyjne związane z uruchomieniem ośrodka, przyjęciem pierwszych domowników, zatrudnianiem kadry, organizowaniem pierwszych zajęć, a potem modernizacją Domu, zagospodarowaniem poszczególnych pracowni, pomieszczeń w podpiwniczeniu itd. O swojej wizji działania tego Domu tak mówił podczas uroczystości pobłogosławienia i otwarcia ŚDŚ w Żegocinie, pamiętnego dnia 2 kwietnia 2005 roku: "W naszej pracy przyjęliśmy na wstępie zasadę, by stworzyć w tym domu takie warunki, w których uczestnicy będą mogli realizować swoje duchowe potrzeby i pragnienia oraz rozwijać swoje uzdolnienia przy pomocy młodej kadry odpowiednio przygotowanej do pełnienia tej roli. Chciałbym powiedzieć rzecz najważniejszą, że w naszym domu panuje atmosfera prawdziwie rodzinna. Nie ma tu miejsca na podziały "my" i "oni". Wszyscy jesteśmy jednością, jak w autentycznej rodzinie. Przyjmując taką formułę uważaliśmy, że najważniejszą formą terapii jest terapia miłości i szacunku okazywanego drugiemu człowiekowi". W pełni udało się to zrealizować.

     - Pierwszym Kierownikiem domu był Pan Czesław Pączek, którego wszyscy bardzo miło wspominają za jego wielki wkład dla rozwoju placówki - powiedziała pani Ewa Tajs, dziękując także wszystkim, którzy nie tylko przyczynili się do utworzenia tej placówki, ale także pomagają  jej do dzisiaj. Obecnie są tutaj 24 osoby, a łącznie w czasie całego okresu działalności korzystały z niego 32 osoby. Pragniemy zapewnić Pana Wójta i wszystkich, którzy włożyli wiele pracy żeby ten dom mógł powstać, że dołożymy wszelkich starań by to rozpoczęte dzieło jak najlepiej kontynuować . Bowiem nie poprzestajemy na tym co było, dbamy o ten dom, jego wystrój i otoczenie. Ostatnio odnowiono wszystkie pomieszczenia na parterze budynku, zabiegaliśmy o sprzęt rehabilitacyjny - udało się go zakupić. Dbamy także o podnoszenie jakości naszej pracy i staramy się jak najlepiej promować dom w środowisku. Chcemy by jak największa liczba osób potrzebujących pomocy mogła z niego korzystać. Zapewniamy o naszej wdzięczności i z całego serca dziękujemy. Mamy nadzieję, że kolejne lata działalności będą sprzyjać dalszemu rozwojowi naszej placówki - powiedziała podczas uroczystości jubileuszowej obecna kierownik ŚDS pani Ewa Tajs.

   Decyzja o powołaniu Środowiskowego Domu Samopomocy w Żegocinie okazała się więc trafna. Trzy lata jego dobrego funkcjonowania, niesienia pomocy, zwłaszcza psychicznej, dla osób jej potrzebujących, to zasługa wielu ludzi. ŚDŚ wpisał się w krajobraz życia społecznego Gminy Żegocina i nie tylko, bo przecież wśród domowników są także osoby z innych Gmin. Młodemu Jubilatowi trzeba życzyć utrzymania takiej, jak dotychczas atmosfery pracy, większego jeszcze zrozumienia wśród lokalnej społeczności dla jego działalności i samych domowników, a młodej załodze sił, dobrych pomysłów i dalszych sukcesów w trudnej, ale bardzo potrzebnej pracy.  

[wstecz]