Po
długim okresie wahań, ustaleń i rozpraw sądowych zapadła wreszcie decyzja o
sprzedaży części podworskiego obiektu w Łąkcie Górnej. Gmina Żegocina, obecny
właściciel terenu i budynków podworskich, 18 października 2006 roku ogłosiła
przetarg pisemny nieograniczony na sprzedaż Zespołu Dworsko - Parkowego w Łąkcie
Górnej, wpisanego w maju 2006 roku do rejestru zabytków nieruchomych.
Zainteresowanie kupnem jest bardzo duże. Od chwili opublikowania
ogłoszenia o przetargu w prasie i w serwisie internetowym gminy telefony Urzędu Gminy w
Żegocinie co chwilę dzwonią, a zainteresowane kupnem osoby dowiadują się o
szczegóły.
O zamiarze sprzedania części dóbr ziemskich Armatowiczów i
później Rutowskich, przejętych przez państwo i częściowo rozparcelowanych w 1946
roku, było wiadomo już od dawna. Trwały jednak sądowe i administracyjne procedury
związane z ustaleniem prawa własności. Tymczasem obiekt stopniowo niszczał, głównie
skutkiem działania chuliganów. Od większej rujnacji uratowały go działania samorządu
gminnego, który budynek osuszył i przeprowadził prace przy zabezpieczeniu dachu. 28
września 2005 roku Rada Gminy w Żegocinie podjęła uchwałę nr XXVII/185/05 w
sprawie sprzedaży zespołu dworsko - parkowego w Łąkcie Górnej. "Rada Gminy w
Żegocinie wyraża zgodę na sprzedaż nieruchomości o nr ewidencyjnym 1376/12 i
powierzchni 2,5113 ha, położonej Łąkcie Górnej, ujawnionej w Księdze Wieczystej nr
60533 Sądu Rejonowego w Bochni, zabudowanej dworkiem, spichlerzem, kapliczką wraz z
otaczającym je parkiem oraz współczesnym pawilonem" - czytamy w uchwale
żegocińskiego samorządu.
Ponieważ trwały jeszcze ustalenia ze spadkobiercą trzeba było
czekać. Rok wcześniej żegociński samorząd podjął starania o geodezyjne podzielenie
terenu ma trzy części. Pierwsza to fragment, na którym znajdują się obiekty szkolne,
druga to głównie ogólnodostępne ciągi komunikacyjne, w tym zabytkowa aleja grabowa i
droga do trzeciej, przeznaczonej do sprzedaży części posesji. Tereny i obiekty
przeznaczone do sprzedaży poddano ekspertyzie i wycenie.
W maju 2006 roku zaszła kolejna zmiana. Małopolski Konserwator
Zabytków w Krakowie mgr inż. arch. Jan Janczykowski postanowił wpisać do rejestru
zabytków nieruchomych województwa małopolskiego (pod nr A-56/M) zespół dworsko -
parkowy w Łąkcie Górnej. Do rejestru wpisane zostały: budynek dworu, spichlerz,
kapliczka drewniana, kapliczka słupowa z figurą Chrystusa, park oraz aleja grabowa. W
uzasadnieniu decyzji czytamy: "Dobra ziemskie w Łąkcie Górnej pierwotnie
należały do rodu Żegotów. W przeciągu wieków wielokrotnie zmieniały właścicieli.
W II pół. XIX w. nowymi właścicielami zostali Feliks i Wiktoria Armatowicz, którzy w
latach 1871-1883 r., na miejscu starych zabudowań folwarcznych wznieśli nowe budynki, z
których do dziś zachowały się: dwór, spichlerz i stodoła. Od 1920 r. spadkobiercami
Armatowiczów byli Rutowscy, którzy zarządzali majątkiem aż do czasu jego parcelacji w
1946 r. Zespół dworski w Łąkcie Górnej usytuowany jest na niewielkim wzniesieniu,
przy drodze Łąkta - Ujazd. Zabudowania wkomponowane są w park krajobrazowy o
częściowo zatartej kompozycji z zachowaną od strony wschodniej aleją grabową. Sam
dwór umieszczono w centralnej części parku. Wzniesiony z cegły na planie prostokąta
był dwukrotnie przebudowywany. W 1921 r. w elewacji południowej dobudowano kolumnowy
portyk z tarasem, a w 1939 r. wydłużono skrzydło wschodnie w celu urządzenia
reprezentacyjnej sali balowej. Elewacja eklektyczna z elementami neogotyckimi i
klasycyzujacymi. Od strony południowej charakterystyczne ostrołukowe okna, rozdzielone
półkolumienkami, nad którymi umieszczono koliste lunety. We wnętrzach zachowane
elementy wyposażenia: drewniane podłogi, piece kaflowe, oraz drewniane portale. Od
strony zachodniej wzniesiono dwupiętrowy, murowany spichlerz, z eklektyczną elewacją,
stodołę o konstrukcji murowano -drewnianej. W południowej części parku drewniana
kaplica. Park z mieszanym drzewostanem i aleją grabową od strony wschodniej. Przy
wejściu do alei kapliczka skipowa z figurą Chrystusa, fundowana w 1873 r. W parku
zachowany dawny staw dworski. O wartościach artystycznych dworu w Łąkcie decyduje
ciekawe rozwiązanie bryły architektonicznej. Elewacja łącząca neogotyckie formy okien
sali balowej z klasycystycznymi kolumnami portyku nadała z jednej strony charakter
reprezentacyjny, a z drugiej charakter romantycznej posiadłości, wkomponowanej w park
krajobrazowy. Walory artystyczne obiektu podkreślają zachowane elementy wyposażenia
wnętrz. Zespół stanowi zwartą całość kompozycyjną, z wszystkimi, typowymi
elementami dla założeń dworskich. Kolejni właściciele dworu odegrali ważną rolę w
środowisku lokalnym. Pierwszy z właścicieli majątku w Łąkcie Górnej był fundatorem
kościoła w pobliskiej Żegocinie. Armatowiczowie ufundowali na rzecz gminy szkołę oraz
kapliczkę w 1887 r. Klemens Rutowski był znanym politykiem demokratycznym. Wymienione
fakty decyduj ą o wartościach historycznych obiektu".
Ochroną konserwatorską nie objęto: stodoły, stawu oraz części
parku, na której wzniesiono zabudowania szkolne.
Małopolski Wojewódzki
Konserwator zabytków wyraził zgodę na sprzedaż ustalając warunki jakie zostaną
nałożone na przyszłego właściciela. Podstawowe to: utrzymanie historycznej
funkcji obiektów o charakterze mieszkalno-rezydencjonalnym z możliwością prowadzenia
usług opiekuńczych, szkoleniowo - konferencyjnych, hotelarsko - pensjonatowych, jednak z
uwzględnieniem ograniczeń wynikających z bezpośredniego sąsiedztwa szkoły. Cenę
wywoławczą ustalono na 785 tysięcy i jest ona zwolniona z podatku VAT. Bonifikata od
ceny uzyskanej w wyniku przetargu wynosi 50%. Przetarg odbędzie się w dniu 20 grudnia
2006 r. o godz.10-tej w budynku Urzędu Gminy Żegocina. Szczegóły
na stronie z przetargami. |
