PAMIĘCI JANA PAWŁA II |
|
Anna Łękawa Był taki dzień Był taki dzień niezapomniany, Gdy dzwon Zygmunta z Wawelskiego Grodu Głosem spiżowym całemu światu ogłosił smutną wieść, Że odszedł od nas Papież Jan Paweł II Nasz Wielki Rodak ukochany. Zastygły w ciszy drzewa, umilkły śpiewy ptasie, Trwogą okryły się serca nasze, Świat cały oniemiał z żałości, Bo odszedł od nas niestrudzony Pielgrzym, Biały Apostoł pokoju, przebaczenia I tej największej błogosławionej miłości. Stojąc p od Krzyżem Chrystusa w wielkiej pokorze, Dając niezwykłe świadectwo cierpienia, W niespotykanym wymiarze. A pośród tłumu narodów całego świata zebranych Na transparentach ,,Santo Subito" słowa widniały. Z nieutulonym żalem żegnał go cały światl Każdy zakątek rodzinnej ziemi, każdy polski kwiat I poszum wichru Ewangelię na Jego trumnie otworzył. To polski wiatr ! Który przypłynął od Krzyża Giewontu, Od gór ojczystych, od Jego umiłowanych Tatr. A zamykając Świętą Księgę Pocałunek ostatni złożył. Choć umilkło serce Jego, wciąż jest żywy, Wciąż jest z nami i z Domu Ojca nam błogosławi. |
Monika Salabura Kres podróży Nasz rodaku. |