W szczególny sposób żegnała się z Janem Pawłem II młodzież,
którą Jan Paweł II tak bardzo umiłował i która to uczucie odwzajemniała. Dlatego
też ludzie młodzi z całego świata tak spontanicznie i tak bardzo gorąco żegnali
Zmarłego Papieża.
|
|
|
|
|
W przypadku Zespołu Szkół w Łąkcie Górnej, noszącego od 14 października 2004 roku
imię Jana Pawła II, były to nie tylko zapalone znicze pod pomnikiem Patrona,
znajdującym się na szkolnym dziedzińcu, ale także codzienne modlitwy w intencji
Zmarłego Ojca Świętego.
Także
uczniowie Zespołu Szkół w Żegocinie żegnali się z Janem Pawłem II na wiele
sposobów - w szkole zorganizowano Kącik Pamięci, wyłożono Księgę Kondolencyjną, do
której wpisują się uczniowie, w szkolnej auli odbywały się południowe spotkania
modlitewne. 6 kwietnia 2005 roku cała społeczność szkolna uczestniczyła w specjalnym
nabożeństwie kościelnym, odprawionym o godz. 8.00 w intencji papieża przez księdza
katechetę Józefa Waśko. Młodzież szkolna wyjeżdżała także na czuwania i modlitwy
do tych miejsc, które nam tak bardzo kojarzą się z Janem Pawłem II. Tegoroczni
maturzyści, uczniowie klasy trzeciej LO wraz z nauczycielami byli w dniach 8 - 10
kwietnia i modlili się na krakowskich Błoniach, pod budynkiem Kurii Metropolitalnej w
Krakowie (słynna Franciszkańska 3), w łągiewnickim sanktuarium, na Jasnej Górze w
Częstochowie, Placu Józefa Piłsudskiego w Warszawie i w Sanktuarium
Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski w Licheniu. Inna grupa uczniów żegocińskiej
szkoły wyjechała 7 kwietnia do Krakowa, by tam uczestniczyć w uroczystościach
żałobnych na Błoniach. Ponad 50-osobowa grupa gimnazjalistów z Żegociny i Rozdziela
wzięła udział w "Białym Marszu Wdzięczności" i Mszy Świętej na Błoniach
w dniu 7 kwietnia 2005 roku. |
|
|
|
|
|
|
|
Przez
okres żałoby po śmierci Jana Pawła II na szkolnym korytarzu w Zespole Szkół im.
Świętej Jadwigi Królowej w Żegocinie w Kąciku Pamięci z portretem papieża,
wyłożona była kronika samorządu uczniowskiego, w której wydzielono karty na wpisy
kondolencyjne. Uczniowie wpisywali się bardzo chętnie, kreśląc z serca płynące
słowa wdzięczności, podziwu, żalu i podziękowań. Spośród ponad dwudziestu stron
wpisów wybraliśmy kilka charakterystycznych i jak nam się wydaje w pełni samodzielnie
sformułowanych. |
|
Niech światło Twojej
MIŁOŚCI, DOBROCI, MĄDROŚCI oświeca drogi naszego życia. Dorota
Żal serce ściska, ból ogarnia ciało me,
Lecz jedną wielką nadzieję mam,
Że razem w Niebie spotkamy się.
My młodzi wiecznie pamiętać będziemy Ciebie,
prosimy wstawiaj się za nami u Boga w Niebie. Mariusz
Dziękuję za to, że pokazałeś jak być pięknym i pełnym człowiekiem ! Dziękuję za
Twoje posłannictwo ,miłosierdzie, uśmiech i miłość ! Niech będzie chwała Bogu za
wszystko, co uczynił Twoimi dłońmi i wypowiedział Twoimi ustami. Sprawiłeś
największy cud - zjednoczyłeś nas wszystkich. Kinga
Ojcze Święty ! Ty wyznaczyłeś nam drogę; daj nam teraz siłę, abyśmy zawsze mogli
wybrać tę najlepszą z dróg i iść nią aż do nieba, aby się tam spotkać z Tobą.
Sławek
Choć umarłeś, zawsze w naszych sercach żyć będziesz. Dopiero, gdy cierpiałeś
i umierałeś ,zrozumiałyśmy jak wiele dla nas znaczyłeś. Katarzyna
Ojcze Święty ! Zapewniam Cię, że Twa nauka nie pójdzie na marne. Karol
Kochany Ojcze Święty !
Dziękujemy Ci, że w Twym sercu znalazło się miejsce dla nas, że dzięki Tobie
przekroczyliśmy Próg Nadziei, że nauczyłeś nas kochać piękną, odpowiedzialna
miłością, kochamy Cię za to, że dałeś nam nadzieję na lepsze jutro, A Twoja
śmierć pokazała nam jak żyć.
Kochany !
Wszędzie byłeś .... Wszędzie zostawiłeś swój ślad ... Wszędzie będzie Cię
brakowało ... Łukasz
|
|
Społeczność Zespołu Szkół im. Świętej Jadwigi Królowej w
Żegocinie, wyrażając swój ból z powodu odejścia do Boga Ojca Świętego Jana Pawła
II - Wielkiego Przyjaciela i Mistrza Młodzieży oraz Najlepszego Nauczyciela i
Wychowawcy, wysłała do Watykanu List Kondolencyjny, pod którym swój podpis złożyli
pracownicy i uczniowie LO, Gimnazjum, Zasadniczej Szkoły Zawodowej oraz LO dla
Dorosłych. W liście, datowanym na 5 kwietnia 2005 roku, znalazły się także niektóre
wpisy zamieszczone przez uczniów we wspomnianej kronice szkolnej, a cytowane poniżej.
"Ojcze Święty, chcę być takim
człowiekiem, jakim Ty byłeś"
"Dziękuję za wszystko. Teraz spoglądasz
na mnie z góry i widzisz wszystko to, co robię. Pragnę, byś był ze mnie dumny i
staram się nie płakać."
"Niech światło Twojej miłości,
dobroci, mądrości oświeca drogi naszego życia."
"Niech będzie uwielbiony Jezus Chrystus
za to, że mi dał tak wspaniałego Ojca Świętego i że pozwolił mi żyć podczas Jego
Pontyfikatu.
"Ojcze Święty, byłeś najwspanialszym
nauczycielem, który przeprowadził niezapomnianą lekcję życia. Przyszedł czas na
klasówkę. Nie zawiedziemy."
"Ty w moim sercu na zawsze pozostaniesz
żywy. Może kiedyś spotkamy się tam... A teraz żegnaj Apostole, Przyjacielu,
Ojcze." |
"Ojcze
Święty, zawsze Cię kochałam i kochać Cię będę za to, co zrobiłeś dla Polski i
świata."
"Ojcze Święty wiedz, że
nie lękam się, bo górski strumień mówi mi, że przemijanie ma sens." |
|