|
Bardzo serdecznie dziękuję Księdzu Proboszczowi za słowa powitania
wypowiedziane. Ja również chciałbym serdecznie powitać i pozdrowić wszystkich tu
obecnych gości, szczególnie gospodarzy tego miejsca, a przede wszystkim podopiecznych,
którzy z tego domu beda korzystali. Chetnie spełniam tę prośbę wyrażona przez
księdza proboszcza i przez pana wójta, żeby poświęcić ten dom, żeby poświęcić
także krzyż i obraz Bożego Miłosierdzia. Dzisiaj sobota przez Niedzialą Bożego
Miłosierdzia. Moi drodzy !
/.../ W tym miejscu patrzymy na te osoby, które potrzebują z różnych
względów pomocy. To oni są tymi, którzy z tego będą korzystać. Przypomina sie
podstawowa zasada życia społecznego. Tą zasadą życia społecznego jest solidarność
- to znaczy solidarność pokory, ale także solidarność mocniejszych struktur
społecznych z ubogimi, ze słabszymi, z potrzebującymi. |
To jest niepisana zasada życia
społecznego, ale ona funkcjonuje, ona jakoś porządkuje życie społeczne, że nikt w
społeczeństwie nie czuje się zapomniany i ten dom jest takim znakiem, sygnałem wobec
ludzi samotnych, opuszczonych, chorujących, słabych. Jest sygnałem ze strony
społeczeństwa, że nie są zapomniani, że są ogarnięci pamięcią i troską. Bardzo
serdecznie chciałbym podziękować tym wszystkim, którzy przyczynili się do powstania
tego domu. To podziękowanie składam na ręce władz samorządowych, także na ręce pana
wojewody, pana marszałka, na ręce przedstawicieli parlamentu, wszystkich tutaj obecnych,
także na ręce księdza proboszcza - bardzo serdecznie dziękuję, bo , bo ten dom jest
wspólnym dziełem. Możemy się tym dziełem cieszyć i niech to dzieło najlepiej
służy tym wszystkim, którzy do tego domu beda przybywali, a tych potrzebujących w
każdej społeczności lokalnej jest zawsze wiele i nieraz nie możemy nadążyć w
udzielaniu tej pomocy. Ale tu, w Żegocinie, jakoś nadążyliście. Bardzo się z tego
cieszę i gratuluje tego dzieła i z radością to dzieło poświęcam, oddaję w opiekę
Bożej Opatrzności. Niech jak najlepiej służy tym, dla których zostało przygotowane. |