MATKI   BOSKIEJ  ZIELNEJ  2003

Mszę Świętą koncelebrował w asyście ojca Mateusza Pindelskiego i ks. Piotra Barczyka oraz wieńce poświęcił ks. dr Stanisław Bilski.

     Dzień Matki Boskiej Zielnej to popularna nazwa święta Wniebowzięcia Marii Panny. Jest to jedno z ważniejszych świąt religijnych i najstarsze święto maryjne. Zaczęto je obchodzić jeszcze w Jerozolimie w V wieku. Cesarz Maurycy, specjalnym dekretem ustalił termin tego święta. Było obchodzone na wschodzie już w wieku VI. Od wieku VII znane było w Rzymie, upowszechniło się zaś od VIII wieku. Od tego czasu w dniu 15 sierpnia święci się kłosy zbóż, owoce, warzywa i kwiaty jako symbol duchowej dojrzałości Maryi i łask, którymi Bóg ją obdarzył. W 1950 roku przez papieża Piusa XII został ogłoszony dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. W Polsce Święto Wniebowzięcia obchodzone było od XI wieku, zniesione zaś w latach 60-tych przez władze komunistyczne. W roku 1989 było przywrócone zostało jako święto państwowe. Dla Polaków ma ono dodatkowo szczególne znaczenie z powodu "Cudu nad Wisłą". 15 sierpnia 1920 roku, w święto Matki Boskiej Zielnej, rozpoczęła się kontrofensywa wojsk polskich. 16 sierpnia ruszyła ofensywa wojsk marszałka Józefa Piłsudskiego znad Wieprza, wypierając oddziały sowieckie z terenów Rzeczypospolitej. Bitwa warszawska, zwana "Cudem nad Wisłą" była faktem historycznym o ogromnej doniosłości. Na przedpolach Warszawy wojska polskie obroniły nie tylko niepodległość Polski, lecz również zapobiegły wcieleniu ziem polskich do państwa radzieckiego, co mogło zakończyć się likwidacją narodu polskiego.
       15 sierpnia liczne sanktuaria maryjne, kościoły i kaplice, wypełniają się przybyłymi doń wiernymi i pielgrzymami.  Wielu wiernych przynosi do poświęcenia, szczególnie w rejonach wiejskich, ale także w miastach, wianki zielne, bukiety kwiatów, kłosy zbóż i owoce. Bukiety te są zabierane z powrotem do domów i trzymane do przyszłego roku. Kiedy w domu ktoś choruje zaparza się zioła z bukietu i wywar używany jest jako lekarstwo. W wielu miejscowościach rolnicy przynoszą do kościołów wieńce dożynkowe, pragnąc w ten sposób podziękować Bogu za wszystko to, co zrodziła Matka Ziemia, a co będzie podstawą bytowania rodziny do następnych zbiorów.

ŻEGOCIŃSKIE WIEŃCE A.D. 2003