Instytucje i organizacje działające na rzecz zwalczania przemocy w
rodzinie najbogatszą ofertę pomocową kierują do osób doznających przemocy, w szczególności
dzieci. Przemoc jednak nigdy nie dotyczy wyłącznie jednej osoby - nie dotyczy także
wyłącznie jej ofiar. Sprawcy przemocy najczęściej stosują ją, gdyż nie znają
innego sposobu egzekwowania swoich oczekiwań, wyładowania stresu, agresji, frustracji,
bardzo często bywa efektem nadużywania alkoholu bądź innych substancji
psychoaktywnych. Absolutnie nie można próbować usprawiedliwiać sprawcy, ponieważ każda
osoba funkcjonująca w społeczeństwie zna jego zasady, normy społeczne, a także ogólne
choćby regulacje prawne, próba zrozumienia mechanizmów zachowań sprawcy pozwoli nam
jednak odpowiednio zastosować wobec niego pewne instrumenty pozwalające zapobiec dalszym
zachowaniom przemocowym.
Przemoc i jej stosowanie nie jest cechą charakteru. Nie jest chorobą,
nie jest także wrodzoną skłonnością. Przemocy uczymy się w toku socjalizacji - idąc
na skróty w sytuacjach stresowych.
- Zamiast szukać pozytywnych dróg odreagowania stresu, wybieramy
najprostsze, prymitywne wyjście, jakim jest skrzywdzenie innej osoby, by poczuła się rónie
podle jak my.
- Zamiast nauczyć się pozytywnie motywować dziecko do wykonywania naszych
poleceń, lub karać w skuteczny, przemyślany sposób, wolimy uderzyć i w szybki sposób
zapewnić sobie choć chwilę spokoju.
- Zamiast rozmawiać o swoich potrzebach i przekonywać partnera do ich
realizacji, wolimy wymuszać je szantażem, groźbą, biciem.
Wybieramy przemoc, bo jest najłatwiejsza, wydaje się nam w danym
momencie najskuteczniejszym środkiem dla osiągnięcia własnych celów. Dlatego, że
jest to zachowanie wyuczone, ze sprawcami przemocy nie prowadzi się terapii - jedyną
formą pomocy dla nich jest edukacja i korekcja zachowań.
Pierwszym krokiem podejmowanym w pracy ze sprawcą przemocy jest
diagnoza sytuacji i przyczyn stosowania przemocy. Jeżeli w grę wchodzi uzależnienie lub
choroba psychiczna, jakąkolwiek pracę edukacyjną i korekcyjną można podjąć dopiero
po zlikwidowaniu tych dysfunkcji. Niezależnie od tego należy pouczyć sprawcę o
konsekwencjach prawnych jego zachowania, zwłaszcza o odpowiedzialności karnej - art.
191 kodeksu karnego mówi: "Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w
celu zmuszenia osoby do określonego zachowania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze
pozbawienia wolności do lat 3.", zaś art. 207 : "Kto znęca się nad osobą najbliższą
lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od
sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub
fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat." Osobę stosującą
przemoc informuje się o możliwości zastosowania wobec niej zakazu zbliżania się do
jej ofiar, nakazu opuszczenia mieszkania, bez względu na to, czy jest jego właścicielem
lub głównym najemcą, wreszcie kary pozbawienia wolności, w tym także w zawieszeniu i
oddaniu nadzorowi kuratora sądowego.
Zadaniem powiatu jest organizacja i prowadzenie programów oddziaływań
korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie. W powiecie bocheńskim
zajęcia takie prowadzone są przez Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Bochni, mieszczący
się przy ulicy Karoliny 14F - tel. 14/611-28-92 oraz 14/611-28-93. Do udziału w takim
programie może zobowiązać Sąd, Zespół Interdyscyplinarny, osoba, która nie radzi
sobie ze stosowaniem przemocy może także zgłosić się samodzielnie. |
