Bełdno - to niewielka, ale atrakcyjnie położona miejscowość
należąca do Gminy Żegocina. Łatwo tu dojechać zarówno od strony Żegociny drogą w
kierunku Kamionnej, jak i Kamionnej, drogą w kierunku Żegociny. W roku 2001 w 73
domostwach zamieszkiwało ponad 260 mieszkańców. Jest tu jeden GS-owski sklep, 2
przystanki PKS (choć żaden autobus tu już nie kursuje, poza dowożącym dzieci do
szkoły w Żegocinie), zmodernizowana remiza strażacka, a w byłej szkole Świetlica
Wiejska. Była tu kiedyś jeszcze trzyklasowa szkoła filialna, ale z powodu niewielkiej
ilości dzieci jej działalność została przez Radę Gminy w Żegocinie zawieszona.
Wieś jest zgazyfikowana, a ponad 90 % mieszkańców ma
telefony. Nie ma kłopotów z wodą, gdyż przy dużym udziale samych mieszkańców
wybudowano grawitacyjny wodociąg. Jedyną aktywna organizacją działającą we wsi jest
Ochotnicza Straż Pożarna. Działa także Spółka Wodna, która prowadzi własny
wodociąg.
O przeszłości Bełdna (zwanego dawniej Bedlne lub
Belne) niewiele wiadomo. Skąd taka właśnie nazwa wsi? Niektórzy mieszkańcy wsi
twierdzą, że od włoskiego "bella" - piękna. Położenie wsi w urozmaiconym
krajobrazie jest faktycznie urokliwe. Wieś została lokowana w roku 1398 na prawie
niemieckim i na początku stanowiła własność mającego swoją siedzibę w Libichowej
(dziś przysiółek Trzciany) klasztoru Kanoników Regularnych św. Marka. Później
należała do dóbr szlacheckich. Na początku XX wieku wybudowano we wsi murowany budynek
szkolny.
Nie było tu wielkich i ważnych wydarzeń
historycznych, choć - jak podają źródła - w czasie I wojny światowej. w grudniu 1914
roku kwaterowały tu polskie legiony uczestniczące w operacji limanowsko - łapanowskiej.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkańcy wsi
udawali się za chlebem i pracą do Ameryki, a także na Węgry. W okresie II wojny
światowej niektórzy mieszkańcy wsi zaangażowali się w działaność konspiracyjną.
Najwięsze przemiany we wsi zaszły po II wojnie światowej.
Zbudowano tu, przy dużym nakładzie pracy społecznej, pierwszy w powiecie dom ludowy,
rozebrany w latach 90-tych XX wieku. Mieszkańcy wsi założyli jednostkę ochotniczej
straży pożarnej, także spółkę wodną, która zbudowała wodociąg. Wieś została
zelektryzowana, a później także zgazyfikowana i stelefonizowana. Początek XXI wieku -
to kolejne lata rozwoju wsi, w której zmodernizowano budynek starej szkoły, zamienionej
na świetlicę wiejską, wybudowano ujęcie wody, boisko ze sztuczną nawierzchnią,
zmodernizowano remizę strażacką, wyasfaltowano drogi gminne. |
