Urodził się w wiosce podkrakowskiej. Szkołę powszechną
ukończył w Krakowie. W 1933 r. ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie
im. Grzegorza Piramowicza w Krakowie, uzyskując dyplom na nauczyciela szkół
powszechnych. Ponieważ nie otrzymał pracy po uzyskaniu dyplomu, zgłosił się do
Podoficerskiej Szkoły 44 Pułku im. Romualda Traugutta w Białymstoku. Służbę
wojskową ukończył w 1935 r. Patent oficera rezerwy w randze podporucznika otrzymał w
1937 roku.
W dniu 1 marca 1936 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel
kontraktowy w powiecie gorlickim. 4 stycznia 1937 r. na własną prośbę został
przeniesiony do pracy w Rozdzielu w powiecie bocheńskim, gdzie pracował do 31 sierpnia
1940 r. Przez pewien czas pełnił funkcję kierownika tej szkoły. 1 września 1940 r.
został przeniesiony do Szkoły Powszechnej w Ujeździe, koło Trzciany, gdzie pełnił
obowiązki kierownika szkoły. Podczas okupacji pracował w tajnym nauczaniu przez 2 lata
i 9 miesięcy. Gdy z niemieckiej niewoli powrócił poprzedni kierownik tej szkoły Jan
Styczeń, Jan Przeniosło pracował tu nadal, ale na stanowisku nauczyciela. W latach 1947
- 1948 ukończył Wyższy Kurs Nauczycielski w Kielcach - kierunek geografia i wychowanie
fizyczne.
Z dniem 31 sierpnia 1948 roku został mianowany kierownikiem Szkoły
Podstawowej w Żegocinie. Na tym stanowisku przepracował 25 lat tj. do momentu przejścia
na emeryturę. Od roku 1967 pełnił dodatkowo obowiązki kierownika Szkoły
Przysposobienia Rolniczego w Żegocinie. Jako nauczyciel przepracował 37 lat. Pełniąc
funkcję kierownika Szkoły Podstawowej w Żegocinie, położył bardzo duże zasługi dla
środowiska lokalnego. Dokończył budowę szkoły, zadbał o jej właściwe i niezbędne
wyposażenie. Dbał bardzo o podnoszenie wyników nauczania. Od początku swojej pracy
pedagogicznej był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Zorganizował wiele
konferencji rejonowych, zespołów metodycznych, praktyk pedagogicznych. Zorganizował
Uniwersytet Wiedzy Powszechnej, będąc w tej instytucji również prelegentem. Nie obyła
się też bez Jego udziału elektryfikacja wsi, likwidacja analfabetyzmu, kursy wieczorowe
dla pracujących. W 1961 roku został współzałożycielem Koła Polskiego Towarzystwa
Schronisk Młodzieżowych w Żegocinie i współorganizatorem budowy ośrodka domków
campingowych. Z pasją organizował wiele wycieczek szkolnych . Przez kilka kadencji był
radnym i Przewodniczącym Komisji Oświaty, Kultury i Zdrowia. Za jego staraniem powstał
Dom Nauczyciele i Państwowe Przedszkole w Żegocinie. Przy poparciu Wydziału Oświaty w
Bochni zorganizował szkółkę narciarską dla dzieci. Pracował też jako społeczny
kurator sądowy dla nieletnich i dorosłych.
Za swą pracę otrzymał następujące odznaczenia państwowe:
Złoty Krzyż Zasługi nadany w 1973 roku, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
(1983 r.), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1980 r.). Otrzymał również odznaczenia
związkowe: Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego (1977 r.), Złotą Odznakę
ZNP za tajne nauczanie (1985 r.). Za swą pracę społeczną otrzymał także wiele innych
wyróżnień i dyplomów. |
