Jednym z najbardziej zasłużonych mieszkańców Łąkty Górnej
był Leopold Guzik. Urodził się tu 15 sierpnia 1921 roku. Jego ojciec - Józef Guzik -
był działaczem ludowego okresu międzywojennego. Miał troje rodzeństwa, dwóch braci:
Stanisława i Józefa oraz siostrę Stefanię. W rodzinnym domu odbywały się zebrania
Koła, w związku z czym Leopold od najmłodszych lat angażował się w pracę
Stronnictwa.
W wieku 15 lat (1936 r.) wstąpił w szeregi organizacji
"Znicz". W wieku 16 lat objął funkcję członka zarządu Koła
"Znicz" w Łąkcie Górnej. Uczestniczył w kursach oświatowych organizowanych
przez Związek Sąsiedzki i Powiatowy. Ukończył także kurs spółdzielczy organizowany
przez Związek Rewizyjny Spółdzielni Rzeczpospolitej Polskiej. Tam spotkał się z
działaczami Związku Młodzieży Wiejskiej "Znicz" w Krakowie m. in. J.
Witaszkiem, J. Oleszczyńskim.
W styczniu 1939 roku podjął się pierwszej pracy w swoim
życiu, była to praca zawodowa. Objął stanowisko sprzedawcy w Spółdzielni
Rolniczo-Handlowej "Kosa" w Limanowej. Miał okazję poznać Wincentego Witosa -
zasłużonego działacza Ruchu Ludowego w Polsce i trzykrotnego premiera Rzeczpospolitej,
który właśnie w tym czasie wracał ze Słowacji. Do tego spotkania doszło w Limanowej.
W tym czasie był także członkiem Koła "Znicz" w Lipowem k/ Limanowej, gdzie
zetknął się z E. Trojanowskim i A. Maniakiem włączając się w nurt życia
Stronnictwa. Pełnił także rolę członka Zarządu Powiatowego ZMW "Znicz" w
Limanowej, oraz funkcję Kierownika Organizacyjnego. Wówczas, gdy trwała okupacja
hitlerowska Leopold przebywał w domu rodzinnym w Łąkcie Górnej utrzymując się
poprzez pracę w gospodarstwie rolnym. W roku 1941 ukończył Kurs Spółdzielczy, który
organizowany był przez władze wojewódzkie w Bronowicach k/ Krakowa. W roku 1942 Szymon
Dziedzic, jego starszy kolega, który pochodził z Bytomska był przewodniczącym gminnej
trójki ROCH-a (kryptonim wojenny Stronnictwa Ludowego) zaproponował mu włączenie się
do konspiracji i powierzył zadanie utworzenia organizacji "Młody Las" -
młodzieżowej przybudówki Batalionów Chłopskich na terenie ówczesnej gminy Trzciana,
której został komendantem. Jego pseudonimem był "Skowronek". Pod nim brał
udział w wielu akcjach BCH "Odwet".
W lutym 1945 roku wstąpił do Milicji Obywatelskiej i
pełnił służbę na posterunku w Żegocinie. Natomiast od czerwca 1945 roku pracował w
Komendzie Powiatowej MO w Bochni jako instruktor polityczno-wychowawczy. W tym samym
czasie organizował także Koła ZMW "Wici" na terenie ówczesnej gminy
Trzciana, gdzie pełnił funkcję prezesa Zarządu Gminnego "Wici" w Trzcianie
oraz członka Zarządu Powiatowego "Wici" w Bochni.
W 1945 roku Leopold został członkiem Stronnictwa
Ludowego. Z pracy w MO odszedł na własną prośbę, co miało miejsce w roku 1946,
natomiast od marca tegoż samego roku pracował jako instruktor powiatowy w Spółdzielni
Parcelacyjno - Osadniczej przy Zarządzie Powiatowym "Wici" w Bochni.
Organizował on grupy osadników z powiatu bocheńskiego na teren ziem odzyskanych.
Podczas jednej z podróży na teren ziem odzyskanych, a dokładnie do Świdnicy został
zatrzymany przez Urząd Bezpieczeństwa i zamknięty w więzieniu, gdzie spędził trzy
miesiące. W Świdnicy podjął pracę zawodową w spółdzielni "Społem" jako
kierownik handlowy, następnie pracował w PSS Świdnica (Powszechna Spółdzielnia
Spożywcza). Zajmował się także działalnością organizacyjną w PSL (Polskie
Stronnictwo Ludowe) aż od Kongresu Połączeniowego w ZSL (Zjednoczone Stronnictwo
Ludowe).
W roku 1952 wrócił do Łąkty Górnej ze względów
rodzinnych i pracował Powiatowym Zarządzie Gminnych Spółdzielni w Bochni w dziale
skupu, a od 1953 w GS, SCH w Żegocinie jako wice zastępca do spraw zaopatrzenia i
produkcji.
W latach 1953-1966 należał do Komitetu Powiatowego ZSL
(Zjednoczone Stronnictwo Ludowe) w Bochni, jako wiceprezes. Następnie w roku 1966 został
Prezesem Powiatowego Komitetu ZSL (Zjednoczone Stronnictwo Ludowe) w Bochni. Był także
członkiem Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Krakowie, a od 1975 roku wiceprzewodniczącym
Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Krakowie. Od 1953
roku działał w Strukturach Gminnego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Żegocinie, a w
latach 1954 -1958 pełnił funkcję prezesa Gminnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa
Ludowego.
Na trzecim i czwartym Kongresie Zjednoczonego Stronnictwa Ludowe
go w Warszawie był Delegatem Ziemi Bocheńskiej. W latach 1962-1970 został radnym
Powiatowej Rady Narodowej w Bochni, był także przez wiele lat radnym Gminnej Rady
Narodowej w Żegocinie.
Leopold Guzik był doskonałym animatorem życia gospodarczego w
swojej miejscowości oraz jej okolicach. Należał do Kółka Rolniczego w Łąkcie
Górnej, a także był prezesem Gminnego Związku Kółek Rolniczych. Był on również
założycielem Ochotniczej Straży Pożarnej w Łąkcie Górnej, jak i jej członkiem. W
roku 1957 był jednym z pomysłodawców utworzenia Spółdzielni Przetwórstwa Owoców i
Warzyw, która miała się mieścić w budynkach podworskich w Łąkcie Górnej i w 1968
roku został dyrektorem tegoż zakładu. W tym samym czasie podjął starania o budowę
nowej Zamrażalni Owoców i Warzyw w Łąkcie Górnej, której budowę zakończono w lutym
1974 roku.
Można więc stwierdzić, że poprzez pomysł wybudowania
tych zakładów dał pracę i zatrudnienie wielu okolicznym mieszkańcom, a także miejsce
zbytu owoców i warzyw. Jako mieszkaniec wsi Łąkta Górna, bardzo dużo zrobił dla
dobra jej mieszkańców. Między innymi z jego inicjatywy wybudowano remizę strażacką,
przeprowadzono telefonizację i gazyfikację wsi we współpracy z całą społecznością
wiejską, gdyż był on osobą, która pobudzała i mobilizowała mieszkańców wsi do
lepszej pracy i większych starań w jej rozwój. Pan Leopold za swój ą działalność
polityczną, zawodową jak i pracę społeczną na rzecz środowiska, w którym
przebywał, był wielokrotnie nagradzany oznaczeniami państwowymi i resortowymi.
W 1970 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu
Odrodzenia Polski, również złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim Batalionów
Chłopskich, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Medalem imienia Wincentego Witosa, Medalem
Czterdziestolecia Polski Ludowej, srebrną odznaką "W Służbie Narodu",
odznaką zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego, odznaką Opiekuna Miejsca
Pamięci Narodowej, srebrną odznaką w "Służbie Narodu", srebrną odznaką za
zasługi dla Województwa Tarnowskiego, a także został wpisany do Księgi Zasłużonych
dla województwa tarnowskiego.
7 czerwca 1994 roku została zakończona droga życiowa tego
zasłużonego dla Środowiska Ziemi Bocheńskiej działacza ludowego tragiczną śmiercią
w siedemdziesiątym trzecim roku życia. W ceremonii pogrzebowej uczestniczyli mieszkańcy
Łąkty Górnej, gminy Żegocina oraz okolicznych gmin, delegacje ludowców i
kombatantów, instytutów i zakładów pracy. Nad grobem zmarłego pochylały się
dwadzieścia dwa Sztandary ludowe, kombatanckie i strażackie. Tak licznym udziałem we
mszy pogrzebowej, oraz poprzez towarzyszenie zmarłemu w ostatniej drodze na cmentarz;
oddano hołd człowiekowi, który poprzez swoją pracę i działalność dla dobra
wszystkich poświęcił życie....
20 sierpnia 2006 roku, w 85 rocznicę urodzin Leopolda Guzika, na
budynku wybudowanej Jego staraniem remizy OSP w Łąkcie Górnej, odsłonięto tablicę
pamiątkową o następującej treści: "Leopoldowi Guzikowi - zasłużonemu rodakowi
- społecznikowi, ludowemu działaczowi, inicjatorowi budowy obiektów użyteczności
publicznej oraz zakładów przetwórczych - człowiekowi o szlachetnym charakterze
"Serce za Serce" - mieszkańcy Łąkty Górnej i Samorząd Gminy Żegocina. A.D.
2006". Świadkami tej uroczystości było bardzo wielu mieszkańców Łąkty, jak
również zaproszonych gości, w tym poseł PSL Wiesław Woda.
|
