Losy Szkoły w Ujeździe ściśle związane są ze
Szkołą w Kierlikówce. Dziś trudno dokładnie ustalić historię tej szkoły, gdyż
dostępne zapiski są bardzo skąpe. Wiadomo jednak , że ok.1875 .r. gromady: Ujazd,
Kierlikówka i Rdzawa utworzyły jeden obwód szkolny. Początkowo izba szkolna mieściła
się "Na foIwarku". Później, ok. r. 1900 przeniesiono ją do byłej karczmy
dworskiej na tzw. Dębinę.
W r. 1915 dotychczasowy obwód szkolny rozpadł się i Szkoła w
Ujeździe działała samodzielnie. Niewiele też wiadomo o nauczycielach tej jednoklasowej
szkoły powszechnej. Od 1.09.1925 r. obowiązki kierownika i nauczyciela tej szkoły
objęła Genowefa Milasówna, późniejsza żona Augustyna Młynarskiego. Budynek, w
którym pracowała mieścił tylko jedną salę i mieszkanie dla kierownika. W 1926 r.,
wbrew woli mieszkańców Ujazdu, połączono szkoły w Ujeździe i Kierlikówce.
W 1954 r. mieszkańcy Ujazdu rozpoczęli budowę nowej szkoły.
Powstał pod przewodnictwem kierownika Jana Stycznia komitet budowy szkoły (jego
skarbnikiem byłą Jadwiga Niwicka - właścicielka dóbr w Ujeździe, sekretarzem Józef
Wilowski - emerytowany Komendant Posterunku Policji i wielki przyjaciel szkoły, a
członkami: Andrzej Kącki - sołtys Ujazdu i Józef Piwowarczyk). 6 czerwca 1957 r.
dokonano uroczystego wmurowania kamienia węgielnego. W akcie poświęcenia tego kamienia
czytamy m.in. "Podnosi się szczególne zasługi hojnej ofiarodawczyni właścicielki
dóbr w Ujeździe Jadwigi Niwickiej z siostra Józefą Kozubowską, Józefa Wilowskiego/..
./ architekta Eugeniusza Wesołowskiego za bezinteresowne wykonanie planów, obywateli
gromady Ujazd, za niezmordowaną pracę przy gromadzeniu materiałów budowlanych,
Jędrzeja Kąckiego - sołtysa za współpracę, wszystkich gospodarzy z Ujazdu za
ciężko zapracowany grosz oddany na budowę szkoły i wszystkiej ludności pracującej
przy budowie, oraz kierownictwu szkoły Kierlikówka-Ujazd za inicjatywę''. Szkołę
budowano ze środków Towarzystwa Popierania Budowy Szkół, datków społecznych, w tym
dworu (dwór dał np.2/5 drzewa). Majstrem budowy był Wojciech Kępa z Żegociny.
Wiosną 1938 r. do gotowej pierwszej sali wprowadzają się
uczniowie. Wojna przerywa budowę szkoły. Od 1. IX.1940 r. kierownikiem tej szkoły
zostaje Jan Przeniosło. We wrześniu 1940 r. w szkole mieszkają uchodźcy z
Poznańskiego. 30. X.1940 r. udaje się wykończyć pokój i kuchnię i J. Przeniosło
może zamieszkać w budynku szkolnym. 19.1.1945 Rosjanie zajmują szkołę na kwaterę.
Po kilku dniach naukę wznowiono. Po powołaniu J. Przeniosły do
wojska kierowniczką szkoły zostaje Władysława Styczniowa. Szkoły w Ujeździe i
Kierlikówce uczą się razem. Od 1.II.1946 r. kierownikiem szkół jest ponownie Jan
Styczeń, który powrócił z niemieckiej niewoli. Pomimo protestów mieszkańców
Inspektorat Szkolny 9.IX.1946 r. ponownie łączy obie szkoły tworząc jedną, 6-klasową
szkołę w Kierlikówce. W szkole tej uczą: Wł. i J. Styczniowie oraz Jan Przeniosło. W
klasach w Ujeździe w zimie temperatura nie przekracza 5 stopni Celsjusza. Jesienią 1946
r. Jan Styczeń założył w szkole kółko teatralne. W kolejnych latach remontuje też
budynek szkolny.
Z chwilą wybudowania nowej szkoły w Kierlikówce budynek
szkolny w Ujeździe przestaje być wykorzystywany na cele szkolne. Nadal mieszkają w nim
nauczyciele (m.in. państwo Stanisław Ilcewicz). Mieści się tu Klub Ruchu, a sala
szkolna staje się świetlicą wiejską. W obecnym roku Gmina w Trzcianie na wniosek
mieszkańców Ujazdu budynek skomunalizowała. |