ENCYKLOPEDIA ŻEGOCIŃSKA - CEPY

Cepy.

Cepy - drewniane narzędzie rolnicze do ręcznego młócenia zboża.
    Cepy składają się z: 1) dzierżoka (kij leszczynowy); 2) bijoka z drewna twardego; 3) kapicy ze skóry surowej;4) rzemienia ze skóry wyprawionej do zaciskania kapicy na główce dzierżoka i bijoka. Zaciski kapicy na główkach powinny być na tyle luźne aby umożliwić swobodny obrót dzierżoka bi-joka wokół własnej osi. Połączenie kapic dzierżoka i bijoka za pomocą metalowego pierścienia lub rzemienne.
    Młócono, trzymając cep za dzierżak i uderzając bijakiem w rozłożone na klepisku (lub innym twardym płaskim podłożu) zboże. Młócący musiał tak uderzać cepem, aby za każdym razem bijak uderzał całą swoją długością w warstwę zboża na klepisku (w przeciwnym wypadku pojawiały się znaczne siły reakcji na dzierżak oraz mogło nastąpić zgniatanie ziaren). Zaletą cepa była możliwość uzyskania ziarna i prostej słomy, koniecznej do krycia dachów strzechą.
   
W czasach współczesnych młócenie cepem zostało wyparte przez omłot mechaniczny w młocarniach lub kombajnach.

Średniowieczny rysunek przedstawiający młócenie cepami.

Młócenie cepami.

Źródła:
1. Boryczko Emil, Moje wakacje w gminie Żegocina,

[wstecz]