PAMIĘĆ O WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ

     Atak niemieckiego pancernika "Schleswig-Holstein" na polską składnicę wojskową na Westerplatte 1 września 1939 roku o godzinie 4.45 był jednym z pierwszych wydarzeń rozpoczynających II wojnę światową. Oddziały polskie pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego bohatersko broniły placówki przed atakami wroga z morza, lądu i powietrza - do 7 września 1939 r.

     Jak ustalili historycy, pierwszym celem niemieckich nalotów w Polsce nie było jednak Westerplatte, lecz szpital i kolegiata w Wieluniu. 1 września o godz. 4.40 na miasto spadło 380 bomb o łącznej wadze 46 ton. Według różnych źródeł, zginęło od 1200 do ponad 2000 osób. Wieluń został prawie doszczętnie zniszczony.

    Uroczystości upamiętniające 68 rocznicę wybuchu II wojny światowej odbędą się w sobotę w Pomorskiem także w miejscach pamięci w Gdyni, Sopocie, Rumii, Słupsku, Ustce oraz 2 września w Sztutowie.
Liczebność i wyposażenie wojsk polskich na dzień 1 września 1939: ok. 950 tys. żołnierzy, 4,3 tys. dział, 870 czołgów i samochodów pancernych. Siły lądowe wspierała brygada lotnictwa bombowego i brygada myśliwska (Brygada Pościgowa) oraz lotnictwo armijne, łącznie 400 samolotów. Siły morskie pod dowództwem kontradmirała J. Unruga składały się z 18 jednostek: 4 niszczycieli, w tym jedynie Wicher był na polskim wybrzeżu 1 września (trzy pozostałe - Grom, Burza i Błyskawica otrzymały 31 sierpnia rozkaz przejścia do Wielkiej Brytanii w celu ocalenia ich przed wpadnięciem w ręce niemieckie - wszystkie trzy okręty dotarły do celu), 6 trałowców - Czajka, Czapla, Jaskółka, Mewa, Rybitwa, Żuraw, 5 okrętów podwodnych - Orzeł, Ryś, Sęp, Wilk, Żbik, 2 kanonierek - Generał Haller, Komendant Piłsudzki, 1 stawiacza min - Gryf, oraz okrętów pomocniczych.
9-20 września 1939 miała miejsce bitwa nad Bzurą, największa bitwa kampanii wrześniowej 1939 stoczona w rejonie Łęczyca-Kutno-Łowicz-Sochaczew. Starły się w niej polskie armie Poznań (pod dowództwem generała Tadeusza Kutrzeby) i Pomorze (pod dowództwem generała Władysława Bortnowskiego) oraz niemiecka 8 armia wraz z częścią 10 i 4 armii. Po początkowych sukcesach wojsko polskie zmuszone zostało do odwrotu, otoczone i zdziesiątkowane przez przeważające siły niemieckie. 17 września nielicznym grupom żołnierzy udało się wyrwać z oblężenia i przez Puszczę Kampinoską dotrzeć do Warszawy.
 

JAREMA MACISZEWSKI 

Błędy i chwała Września 
http://www.niniwa2.cba.pl/bledy_i_chwala_wrzesnia.htm

[wstecz]