MATEJKO W ŻEGOCINIE

Kruchta kościelna w Rzegocinie (Rysował z natury Matejko).

Kruchta kościelna w Rzegocinie, w okolicy Wiśnicza i Bochni w Galicyi.

     Przedsionki, zwane inaczej babieńcami lub kruchtami, prócz swego kościelnego znaczenia, zasługują czasami na uwagę, jużto ze względu na będące pod niemi groby, już dla umieszczanych w nich tablic erekcyjnych, pamiątek pogańskich, kości zwierząt przedpotopowych, wykopalisk, a często ciekawych zamków, kłódek, lub okuć drzwi, nieraz kunsztem i przemysłem wiejskiego kowala sztucznie wyrobionych i ozdobionych ze smakiem.
      Zdarzy się też czasem w takim przedsionku zabytek dawnego zwyczaju, nie dla wszystkich dziś zrozumiały, np. podkowy przybijane na progach lub drzwiach kościelnych - co czyniono zwykle wtedy, gdy dziedzic lub kto inny z parafii, udając sig w daleka drogę do Ziemi Św., tym symbolem podróży modlitwom się wiernych i ich o sobie pamięci zalecał.
      Babienicc kościoła w Rzegocinie, narysowany przez Jana Matejkę (który tu w drzeworycie łączymy), nasunąłby nam niejedno podobne przypomnienie, gdybyśmy je spisywać chcieli. Ł.

Tekst zawarty w: Tygodnik Ilustrowany XII nr 350 r. 1866 str. 264, autor: Józef Łepkowski. Zbiory: Biblioteka Jagiellońska

      Tak oto wygląda materiał zawarty w "Tygodniku Ilustrowanym", na którego trop wpadł w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie Jan Burek - członek Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Żegocińskiej. Dzięki jego dociekliwości już wiemy, że w roku 1865 Jan Matejko był w Żegocinie i sporządził tu z natury wielce interesujący rysunek, przedstawiający kruchtę starego żegocińskiego kościoła. Informacja o pobycie malarza w Żegocinie została zapisana przez Józefa Łepkowskiego w grudniowym numerze "Tygodnika Ilustrowanego" z 1866 roku (nr 350).