SUKCES MŁODYCH POETEK Z ŻEGOCIŃSKIEGO GIMNAZJUM

     Stanisława Ziółkowska i jej uczennice - laureatki.

     Annie Łękawie, Teresie Mrugacz, Marii Juszczyk - uznanym już żegocińskim poetkom rośnie konkurencja. Stanowią ją uczennice żegocińskiego gimnazjum, które postanowiły chwycić za pióro i napisać swoje pierwsze wiersze. Decyzja okazała się niezwykle słuszna. W zorganizowanym przez Gminne Centrum Kultury, Publiczną Szkołę Podstawową i Publiczne Gimnazjum w Rzezawie Powiatowym Konkursie  Poetyckim "Strofy o Mojej Ziemi" zajęły trzy pierwsze miejsca.

      16 maja 2002 r.  w Publicznym Gimnazjum w Rzezawie odbyło się ogłoszenie wyników i wręczenie nagród. Młode poetki z Żegociny, którym towarzyszyła w wyjeździe ich nauczycielka Stanisława Ziółkowska, przywiozły dyplomy i nagrody książkowe.

      Sukces dziewczyn jest jednocześnie dużym osiągnięciem ich nauczycielki, która zachęciła je do pisania wierszy i udziału w konkursie. Dziewczyny z pewnością wezmą udział w organizowanym przez SOPiK konkursie "Cztery pory roku".

      O młodych poetkach z Żegociny z pewnością więc jeszcze usłyszymy.

Kinga Wrona

   Kinga Wrona - uczennica klasy II B zajęłą I miejsce. Kinga pierwsze próby poetyckie podjęła dopiero w tym roku, zachęcona do tego przez nauczycielką języka polskiego mgr Stanisławę Ziółkowską. Kinga, zachęcona sukcesem, planuje w niedługim czasie wydanie swojego pierwszego tomiku poetyckiego.
    Oto wiersz, któy przynióśł jej I miejsce.

NATURA
Widzę cud, nieskalany czasem,
Pagórki zatopione, w upojnym blasku,
W mych oczach odbija się płomień drzew,
Zasypanych pakami.
W pachnącej ciszy traw,
Setki, tysiące, miliony kwiatów -
Największa perfumeria świata.
Jak błękitne poduszki płyną chmury,
Czy to koń?, a może wieża?
Trudno powiedzieć.
Ptak, wzniosie szybuje,
Czując smak wolności;
Na ziemi człowiek mały,
Patrzy w niebo z zazdrością.
Droga jest długa, a na niej wóz
Ze spracowanym koniem,
Ciągnący skrzypiącą swą dolę.
Bóg, to malarz roztargniony,
Skoro do tego wszystkiego doprowadził.
Czuję szczęście,
Radość umysł opiewa.
Patrzę, w świetlisty obraz.
Dusza kołysze się na wietrze.
Mam odejść?
Nie, to zbyt piękne.
Natura...
Widząc ją, ubieram się w skrzydła wyobraźni
I szybuję w przestrzeniach marzeń ...
Kocham ją! Kocham, całą!
Spytasz dlaczego?
Kocham ją, bo odzwierciedla
Duszę Boga.

Aleksandra Wolak

Aleksandra Wolak jest również uczennicą klasy II B. Na konkurs napisała wiersz pt. "Moja mała ojczyzna !". Oto on:

MOJA MAŁA OJCZYZNA !

Jest takie miejsce w całym wszechświecie,
To mały punkcik mizerny i blady.
Dla jednych to nic - coś bez znaczenia,
A dla mnie rzecz święta - miejsce mojego urodzenia.
Tu jest mój dom, rodzice, szkoła,
Tutaj się modlę i uczę życia.
Poznaje ludzi, rośliny, zwierzęta,
Uczę się kochać i być uśmiechnięta.
Co dzień gdy wstaję, ta myśl mi przemyka,
Mam wielkie szczęście, że właśnie tutaj
Wśród gór i lasów mojego Łopusza
Jest moje serce i moja dusza.
Szczególnie teraz, gdy świat się budzi,
Po dniach ponurych, pełnych uśpienia.
Gdy słońce, kwiaty, ptaki, drzewa
I cały świat wokół mnie śpiewa.
Cieniutkim dłutem, lecz bardzo głęboko,
Chcę wyryć w mym sercu doznania młodości.
By tam zostały, by ich nie zapomnieć,
I wracać do nich, gdy smutek zagości.

Anna Bajor

Anna Bajor podobnie jak Ola i Kinga, jest uczennicą klasy II B żegocińskiego gimnazjum. "Mój własny świat" - to wiersz, który dał jej w konkursie III miejsce .

 

MÓJ WŁASNY ŚWIAT

Ziemio otulona życiem,
Pysznisz się swym okryciem,
Przebierasz w ozdóbkach i koronkach
Cała jesteś w kwiatach i pąkach.
W ptaków śpiew się wsłuchujesz,
Szumowi wiatru wtórujesz,
Otulona wonią kwiatów,
Wielkim rojem pszczół,
Pluskiem wody, wonią ziół.

Mój ogrodzie, mój mały,
Jesteś światem mym całym -
Dzieciństwem, wspomnieniami,
Moim szczęściem, nadziejami.
Jedyny i najlepszy,
Mój - najpiękniejszy.
Jesteś wiarą i miłością moją,
Radości i piękna ostoją.

Cząstką ciebie jestem,
Małym pyłkiem pośród gór,
Lecz całą duszą i umysłem,
Chłonę każdy uśmiech twój.
Żyję tu, marzę i patrzę,
By zapamiętać na zawsze.
Bo wszystko przeminie,
Lecz nigdy nie zginie,
To, co pozostanie we mnie,
Przez całe życie - wszędzie.
Czas z mego serca nie zmaże,
Tego, co z tobą kojarzę.

[wstecz]